Angst

Met tranen in mijn ogen kijk ik toe

Ik luister, hoor en lees de verhalen

Machteloos zit ik op een berg haat

Ik kijk toe hoe de mensheid valt

Zichzelf vermoordt in haat en afgunst

Hoe woorden mensen meelokken

Hoe mensen zich omdraaien, niets zien

Zich belangrijk maken met vraag spelletjes

Vooraan staan om gezien te worden

Onbelangrijke dingen belangrijk maken

Waar geluk de boventoon voert

Ik moet, ik wil, ik zal, maar hoe?

Waar waarheid niet meer geloofd kan worden

Waar nieuws gemanipuleerd wordt

Waar mooie woorden jou schuilplaats is

Ik voel mijn ziel schreeuwen

Uit wanhoop kijk ik weg, maar ik voel

De haat, de dwang van de angst

De roep in naam van…., ja van wie

Van God, die oproept tot haat

God die ons geschapen heeft

Die haat zaait als je niet luistert

Of is het de menselijke angst

Voor het onbekende, na dit leven

Niemand weet, niemand kan het vertellen

We roepen om liefde, maar zaaien twijfel

Doler, de reiziger

10-10-2015

10/10/2015 08:55

Reacties (5) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
11/10/2015 12:53
Prachtig, het zet je aan het denken. Het zit namelijk allemaal in ons. Wat laat je overheersen, de angst, haat of de liefde.
11/10/2015 11:31
Een heel mooi gedicht,waardevol om te bewaren en te herlezen bedankt
10/10/2015 17:43
Mooi gedicht
10/10/2015 11:32
Ik vind dit een bijzonder enge tijd , waar mensen de ogen sluiten en niet meer zien waar het om gaat . Medemenselijkheid
Denk dat de angst overheerst

Bij mij bracht jou gedicht dit gevoel meteen naar boven
10/10/2015 09:52
mooi filosofisch gedicht