De stadia van het leven, 1234,

om uiteindelijk bij jezelf uit te komen 

 

Het leven kan soms hard zijn en dat heb ik aan den lijve ervaren.  Als je klein bent dan boots je anderen na, je wilt op iemand anders lijken, je observeert en je probeert je via de normen te gedragen. Althans wat maatschappelijk aanvaardbaar wordt geacht.  

In de eerste fase van jouw leven dan leer je hoe jij functioneert in de samenleving, je moet zelfvoorzienend worden. Je groeit naar volwassenheid toe.  Sommige volwassenen om ons heen zuigen ons echter leeg, ze ondersteunen je niet en daarom blijf je jouw gehele leven nabootsen. In een normaal geval als mensen je ondersteunen dan zou dit heel anders afgelopen zijn en maakt ej jouw eigen keuzes.

 Je leefde dan geen leven in een hel waarin je alleen maar anderen nabootst.  De eerste fase van je leven gaat om validatie, onafhankelijk denken en persoonlijke waarden. Je hoeft niet alleen maar te voldoen aan de normen en waarden van de mensen om je heen, je hebt ook een eigen wil. Eigen normen en verwachtingen.

In de tweede fase van je leven sluit je jezelf aan bij de cultuur. Wat onderscheidt jou van anderen, welke beslissingen neem je voor jezelf, waar ontmoet jij nieuwe mensen. Ik heb heel wat afgereisd in mijn leve dus heel wat mensen ook ontmoet. Je leert jezelf te ontdekken op die reizen, je krijgt ideeën, je ontwikkelt jezelf. Je probeert in die tweede fase allerlei dingen uit, van wie ben ik en hoe ga ik verder. Je loopt tegen je eigen beperkingen aan.

Je komt er achter dat je niet in alles kan uitblinken. Je bent soms gewoon slecht in dingen maar ook je beperkingen zijn belangrijk want die horen bij jou. Je kan niet alles hebben in je leven en sommige mensen laten zichzelf misleiden  en geloven dat beperkingen niet bestaan. Dat zijn de mensen die geen relatie kunnen hebben, dat zijn die mensen die nooit vooruit komen in hun leven, die mensen die altijd hun bagage met zich meeslepen.

 In de derde fase van jouw leven worden je grenzen getest.  Het gaat om de consolidatie van je leven. Wat is het beste van jou, wat is belangrijk in een relatie, wat zijn jouw dromen en wat ga je er aan doen om ze waar te maken.  Je gaat je eigen potentieel ontdekken en wat wil je nalaten op deze wereld. Meestal ben je dan zo in de dertig, je wilt geen manipulerende macht meer, je weet wat ambitie is of gedreven honger.

De vierde fase zit ik nu in met zesenvijftig jaar. Het duurt je een halve eeuw of soms meer om te ontdekken waarin je geloofd en wat zinvol is. Je weet welke grote dingen je hebt bewerkstelligd, je weet waar je jouw energie in hebt gestoken en je wilt een nalatenschap achterlaten.  Mijn dochters voeren het leven voort, zij hebben hun eigen partner, hun huwelijk, hun kinderen, ik sta op de zijlijn en kijk toe.  In deze fase komt de sterfelijkheid steeds dichterbij, het wordt een werkelijkheid, je snapt de ongrijpbaarheid van het leven, je weet wat verlies is, leed, en vergetelheid.

 Bij fase een geef je anderen de controle over jouw geluk. Bij fase twee ben je meer aangewezen op jezelf en van extern succes. Je wordt gecontroleerd door lofbetuigingen, het maken van geld en veroveringen. In fase drie leer je veerkracht kennen en betrouwbaarheid En bij alle daarop volgende fases leer je meer over innerlijke geluk, vrede en de steeds veranderende buitenwereld.

 

Door de trauma’s in mijn leven heb ik veerkracht opgebouwd net zoals de madeliefjes zich staande houden in de wind.  Door trauma’s evalueren wij onze diepste drijfveren en beslissingen. Mensen komen vaak vast te zitten in de eerste fase, het maakt niet uit wat zij doen niets is goed genoeg.  Mensen die vast zitten in fase twee willen altijd beter doen en niks is ooit genoeg. Ook vastzitten in fase drie zal je nooit bij jezelf brengen en als je vastzit in fase vier wat wil je dan bereiken voor jezelf of voor nalatenschap nalaten?

Indien je deze fasen door hebt, dan kan je het leven aan met alle uitdagingen  erin.