Verbreek de stilte.

Jarenlang die stilte.

Geen woorden, alleen maar gedachtes.

''Het was niks.''

Maar het was wel degelijk wat.

Zo lang, dat ik het zelf ging geloven. 

Zo lang, dat mijn gedachten zich hadden aangepast, weg van de waarheid.

Zo lang, dat ik het niet meer aan kon.

Gebroken. Klaar.

Er is zoveel meer gebeurt dan '' niks ''.

Het was zo zoveel meer dan even een akkefietje met een goede vriend.

Verkrachting, aanranding, mishandeling, fysiek en mentaal.

Ik kan het niet meer, lang genoeg gezwegen, alles opgesloten, stilte.

Gebroken. Klaar.

Dus ik verbreek hem.