Goh wat gaat de tijd toch snel. Het is alweer 2 jaar geleden dat we het besluit hebben genomen Nederland in te ruilen voor Curaçao. En nog geen minuut hebben we daar spijt van gehad. Natuurlijk heeft het eiland ook zijn voor en nadelen als je het gaat vergelijken met Nederland maar dat is juist de valkuil waar vele die hierheen immigreren invallen. Doordat er op heel het eiland Nederlands wordt gesproken verwacht men vaak dat alles ook zo gaat als in Nederland, tja en dat kan dat tegenvallen.
Wij zijn hier de “Makamba’s”. Vele landgenoten voelen zich door dat woord aangevallen als iemand van de lokale bevolking hen zo noemt. Echter dat we de Antilianen in Nederland allochtonen noemen is wel normaal voor hun. Tja ook al immigreer je naar een ander land, je brengt altijd jezelf mee, met je eigen beperkte denkwijzen. En als je niet open kan staan voor de ander maakt het niet uit in welk land je woont, je zal steeds dezelfde negatieve ervaringen tegenkomen.
Curaçao, in Nederland vooral bekend om zijn corruptie, overvallen, moorden etc etc. En laten we dan vooral niet vergeten de vooroordelen die we hebben over de Antilliaanse bevolking. De Antiliaan is dom, lui en doet helemaal niets. Nu in de 2 jaar ben ik zeer goed gaan begrijpen waarom de Antilianen de Nederlander dus superieur, bekakt en bemoeials noemen. Ook hier is een grote groep Nederlanders die alleen maar klagen, het allemaal weten hoe de dingen veranderd moeten worden en verder geen poot uitsteken, dan de happy hours bezoeken. Gelukkig zijn er ook een groep “gewone Nederlanders die zich wel inzetten voor de hulp die het eiland kan gebruiken.
Curaçao is een prachtig eiland, maar de vervuiling is enorm. Een van de grootste vervuilers is de Isla raffinaderij. Daarna zijn er vele bedrijven die hun afval ergens dumpen omdat er nog steeds geen wet voor is, en daarna zie je overal zwerfvuil liggen vaak vanuit de snacks die door de wind zijn meegenomen. Er worden clean-up dagen gehouden op het eiland, maar vaak zie je een dag later weer foto’s in de krant of op fb waarop een auto staat die vuil dumpt.
Zwerfhonden en katten is ook een groot probleem. Vele vrijwilligers zetten zich hiervoor in. Ze nemen de zieke honden en katten mee en laten ze behandelen, en op veel plekken zetten ze voer neer voor de dieren.
De armoede op het eiland is groot, heel groot. Vele kinderen gaan zonder eten naar school. Vele gezinnen leven van een bijstanduitkering van 180 euro per maand. Het lijkt mij logisch dat je daardoor de criminaliteit in de hand werkt. Het oplossen hiervan zal bij de bron moeten gebeuren, Betere woongelegenheid, opleidingen, werkvoorzieningen en gezondheidszorg. Wat je hier echter ziet is dat er vooral huizen worden gebouwd in resorts voor de buitenlandse toeristen, met buitenlandse vraagprijzen waar niemand met een lokaal salaris in kan wonen.
Het leven op Curaçao is niet goedkoper dan in Nederland. Vooral water en electra zijn duur, zoals ook voeding wat veelal geïmporteerd moet worden uit Nederland of Amerika. Benzine is een stuk goedkoper, maar voor een 2de hands auto betaal je vaak de hoofdprijs. En je bent op het eiland gewoon afhankelijk van een auto. Zeker als je kinderen naar verschillende scholen gaan en je zelf ook nog moet gaan werken.
Het bevat ons uitstekend hier op het eiland. Onze ervaring is dan ook dat de lokale bevolking ontzettend vriendelijk en respectvol is. Je graag helpt waar het kan. Ja, er zijn er vele die eerst een afwachtende houding aannemen om te zien hoe jij als makmba je gedraagt, en daarop dan reageren. Respect voor ouderen is iets wat hier nog steeds hoog aangeschreven staat. Ook wordt het gewaardeerd als je de taal probeert te spreken. Je wordt niet uitgelachen als je iets fout zegt, je wordt niet als dom betiteld omdat je een fout maakt, maar men is bereid je zoveel mogelijk ermee te helpen.
Wil je immigreren, dan is de eerste vereisten dat je het land waar je vandaan komt, laat waar het is. Curaçao is geen Nederland. Curaçao heeft zijn eigen cultuur, zijn eigen gebruiken en zijn eigen verleden. Wat de 2de wereldoorlog voor Nederland betekent, betekent het slavernijverleden nog voor vele op het eiland. Iedere mens heeft zijn eigen mening over een ander, over bepaalde zaken, ed. En dat is prima, zolang men die mening niet probeert op te leggen bij een ander, of een ander erdoor wilt veranderen. Wil je werkelijk een verandering doorvoeren, of dat nu hier op het eiland is of ergens anders. Ben dan zelf die verandering. Stop met klagen en zeuren over hoe het allemaal beter kan, maar steek zelf je handen uit de mouwen. Verwacht er niet van dat men je op een voetstuk zet, of ga je erdoor niet beter voelen dan je medemens, dan zal je de dingen om je heen zien veranderen.
Reacties (29)
Zalig klimaat, lekker vers eten (wij hebben geen vis-afslag, je kunt hier rechtstreeks van de vissers verse vis kopen), heerlijke tropische vruchten.
Wat het belangrijkste is: wij zijn aardige, hartelijke, gastvrije mensen (al zeg ik het zelf) :))
Kom een keer op vakantie, dan kun je jezelf overtuigen!
De laatste keer dat ik op Jan thiel geweest ben, is meer dan 20 jaar geleden.
Tot ziens bij de snek:))
Ik heb dit graag gelezen! Erg leuk om te horen dat het zo goed gaat met jullie en dat jullie je daar zo thuis voelen. Dat is ook wat waard!
We hebben het er vaak over dat we een huisje ergens in Frankrijk willen kopen waar we voor langere periodes naar toe zouden kunnen gaan. Dan zouden we ook de kinderen een sleutel geven zodat zij daar ook heen kunnen als ze er even tussen uit willen. Maar echt emigreren, nee, dat kan ik niet al zou ik soms met liefde mijn koffers willen pakken en vertrekken.
Aan de andere kant hou ik ook van Nederland. Het is een prachtige land en ik ben hier gelukkig. Het is altijd afwegen wat belangrijk voor je is. Ik neem mijn pet af voor jullie keuze om te verhuizen naar Curaçao, het is daar prachtig!
Probleem is: als jíj niet verhuist, loop je nog steeds het risico dat zíj dat wel doen.
Wij stuurden de kinderen naar Nederland om te gaan studeren, naar wij dachten voor 4 à 5 jaar. Dat is nog te overzien, vooral als ze met de kerst- en zomervakantie naar huis komen.
Als we vooruit hadden geweten dat ze er zouden blijven, hadden we toen anders beslist.
Gelukkig is mijn zoon vorig jaar geremigreerd. Zijn baan stond op de tocht en hij heeft het ontslag niet afgewacht (is de economische recessie toch nog ergens goed voor).
Zoon, schoondochter & kleindochters op 5 min. afstand, is echt een weelde waar wij mateloos van genieten :)
Nu nog mijn dochter en haar gezin, dan is mijn geluk compleet.
En wat gaat de tijd toch snel, ik herinner me ook nog zo goed toen jij verhuisde en over de perikelen met papieren en woning :-)
Ik wens je het allerbeste toe en hopelijk heb je door de warmte daar minder klachten met je gezondheid?
Vooral als je wat anders had (ik lees tenminste dat je in Nederland zware medicijnen nodig had).
Zijn je papieren nu wel in orde?
Vooral het invoeren van je inboedel is een gebed zonder eind.
We hebben het vorig jaar meegemaakt, toen mijn zoon remigreerde.
In hun verhuiskist zaten 3 gitaren en 1 piano.
De douane vond dat "boven normaal" voor 1 gezin.
Argument: "straks gaat meneer een band beginnen als bijbaantje".
Nou èn? Mag dat dan niet? Ze moesten toegeven, dat dat niet verboden is, maar waren zogenaamd bang dat zijn minderjarige dochters ook met zo'n band zouden optreden :)
Allemaal flauwe smoesjes!
Met de aanvraag van de papieren hebben we geen problemen gehad, alles ging gewoon even wat anders dan in Nederland, maar daar waren we op ingesteld. We hebben ook haast niets uit Nederland meegenomen. Het enige probleem dat we hier in het begin hebben ondervonden is een huis te huren van een Nederlander die zoveel schulden had en wij daarvan de schuldeisers op ons dak kregen terwijl hij allang weer in nederland zat.