Zit ik ineens naast God op de bank.
En GOD zegt: 'Ik ben geen gebod noch een verbod'.
Ik zit te lezen,
en plots zie ik een helder licht
naast mij; maar ik ga toch verder met lezen
Totdat 't voelt als 'n loodzwaar gewicht.
---
Nu moet ik er wel naar kijken
En dan zit ik selfies te vergelijken
En zegt het licht donderend hardop,
terwijl ik ga verzitten stevig rechtop:
Het wordt toch eens tijd,
dat je mij niet steeds mijdt.
Ik ben geen gebod noch een verbod;
Ik ben liefde, dat wordt genoemd: GOD
---
Maar het is jouw goedertrouw,
Waar ik een leven verder voor bouw.
Ik zal als 'n GOD voor jou zijn.
Puur, zuiver met 'n herhalend refrein.
Janne Marthies.
Reacties (2)