Public

Het Plazillafeest in Utrecht, door de ogen van Suzefred

Suzefred > Hoe kom je er vanaf

Het feest is ten einde, het normale leven gaat meteen weer door. Maar niet zonder toch nog even snel een korte impressie te geven van de dag.

Zoals te verwachten was, was het een chaotische dag.

4 oktober, Werelddierendag, en dat houdt in dat er minimaal 3 evenementen zijn waar we als Stichting Dierenopvang Bosnië voor zijn uitgenodigd, of sowieso horen te staan. De dag ervoor werken, een trouwfeest en de auto helemaal bommetje vol laden met spullen voor het evenement.

En laat dat nou ook net de dag zijn die gekozen is voor het Plazillafeest.

En dan moet je keuzes maken en dit keer liet ik de keuze eens richting de schrijverskant vallen.

Mijn vrouw dus met alle spullen naar een evenement in Amsterdam, ik bij de honden, in de middag langs mijn vrouw en meteen daarna door naar Utrecht.

Ondanks de drukte ging het allemaal voorspoedig en na een lekkere wandeling door een stukje Utrecht kwam ik aan bij het CS en allememaggies, wat is dat dan toch nog groot.

Gelukkig wist iedereen me zo ongeveer wel de goeie kant op te wijzen en na een 'daar naar rechts en dan hélemaal rechtdoor en dan zit het aan de rechterkant', bleek dat hélemaal rechtdoor slechts 50 meter te zijn, dus voor ik het wist, was ik er al voorbij.

En dat hield ik maar even zo, want ik was te vroeg en ben niet een van de zekersten in nieuwe gezelschappen, dus nog maar even doorlopen, wat zitten, wat wachten, nog even met de telefoon spelen en dan toch weer terug, eens kijken wie of wat ik kon verwachten.

Het ontvangstcomité zat al klaar, het kon haast niet missen en even later zaten we daar dan. En nog wat later nog meer en nog meer en nog meer. Het was zowaar een flinke groep! De gesprekken kwamen op gang, voor sommigen een reünie, voor anderen de eerste keer. Bekenden van de avatars, namen van Plazilla en de echte namen. Ik weet van mezelf dat ik er slecht in ben (https://plazilla.com/page/4295150237/tien-dingen-die-je-nog-niet-van-me-wist), dus ik gok er maar niet op. Volgens mij was ik niet de enige die het al met al toch wel spannend vond, maar de sfeer was goed, het ijs snel gebroken.

En toen de toeristische route door Utrecht, ja, het zag er mooi uit! Kan ook door het weer komen, want we hadden het goed getroffen. Bij het restaurant was het druk, het terras zat vrijwel vol. ik voorzag al even dat we allemaal aan een ander tafeltje moesten gaan zitten, maar niets bleek minder waar, boven was nog een ruimte waar we plaats konden nemen. Helaas aan twee verschillende tafels, maar al met al misschien wel beter dan aan 1 lange tafel, want nu zaten we al met al toch dichter bij elkaar en even omdraaien was genoeg om de rest ook meteen weer te zien.

Ja, ik kan wel zeggen dat het een dolle boel was. Ik hoop niet dat ik iemand beledig als ik zeg dat schrijvers bijzondere mensen zijn :-)

En het eten? Ook dat was prima. Voor-, hoofd- en nagerecht, en dat afgewisseld door een mooie lange pauze om nog meer te kletsen of beneden even een rookpauze in te lassen. En ook daar gingen de gesprekken vrolijk door. De standaard verhalen, over gedichten, over uit te geven boeken, over manieren van schrijven, over vakanties, over bh's, je kent het wel.

Maar aan al het moois komt ooit een eind.

Het warme weer was inmiddels omgeslagen in regen, even later gevolgd door een flinke regenbui regenbui dus al met al was ik erg blij met het aanbod om me even naar mijn auto te brengen die iets verderop stond. (Het blijft bijzonder dat P4 niet te vinden is in het donker :-)

Daar wederom een afscheid en toen op naar huis.

Ik had verwacht dat het tot 9 uur zou duren, kwartiertje lopen, klein uurtje rijden, uur of 10 uur thuis. Het werd flink wat later. Een goed teken.

Het was een mooie dag.

En mijn stelregel, dat een feest pas compleet is als bij iemand het haar in de fik heeft gestaan? Zelfs daar is aan voldaan, wat wil een mens nog meer.

Het was een geslaagd feest!

 

 

e4f3136201719c29890f9d833ca3a403_medium.

Over de auteur.

Fred Steenbergen is beroepsmatig Testspecialist. Zijn vrije tijd gaat grotendeels op aan het vrijwilligerswerk voor Stichting Dierenopvang Bosnië (www.hondenopvang.com). Hiermee gaat hij meerdere keren per jaar naar Bosnië om daar te helpen met het steriliseren van zwerfhonden.

Ik flikker hem nog liever in de sloot!!!
Waar dat op slaat? Dat leest u hier.

Ook helpen? Helpen kan gratis!

Hulp hoeft niets te kosten. U kunt bijvoorbeeld een verschil maken door ook  Douwe Egberts Punten te sparen. En wanneer deed u voor het laatst iets met uw Air Miles?

05/10/2014 15:26

Reacties (25) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
06/10/2014 11:41
Goed je weer gesproken te hebben,
iedereen bedankt,

Tot de volgende keer!
06/10/2014 03:01
ook weer een prachtig verslag, leuk om zo van ieder afzonderlijk een stukje over die geslaagde dag te lezen en de onderlinge sfeer heb je hier prachtig neergezet. graag gelezen
05/10/2014 21:21
Het was een prachtige avond;-)
1
05/10/2014 19:56
die zoektocht whahah hilarisch ... net als de rest van de avond .. maar wat was ik blij dat ik niet in mijn eentje op zoektocht was... thanks boy,s
05/10/2014 20:14
Nou, het is niet echt een buurt (maar dat kan ook gewoon mijn verkeerde inschatting zijn) waar je op dat tijdstip in je eentje rond gaat lopen, zo in die trappenhuizen enzo, graag gedaan :-)
05/10/2014 20:26
nee zeker weten ... dat is niet aan mij besteed .. de volgende keer ga ik plassen voor vertrek .. dan heb ik de rust om na te denken waar ik ga parkeren ;)
7
05/10/2014 19:21
Oh Fred, ik vond jou beslist een aanwinst... leuke man, knap en heel meegaand ook, zoals te zien is op die foto's trouwens, als enige tussen al die vrouwen...
1
05/10/2014 18:53
Wahaaaaaaaaaaaaa,super!
2
05/10/2014 18:27
Fijn dat jij er was Fred.