Zoals jullie enige tijd geleden lazen moesten wij helaas onze bijna 21 jaar oude kater Sirius laten inslapen, omdat hij echt geen puf meer had om verder te gaan. Hij had pijn, was moe en vond het wel mooi geweest, alleen wij hadden er wat moeite mee om hem los te laten. Maar als houden van je dier meer begint te lijken op mishandeling, dan is het tijd hem te laten gaan.

En wat was het huis meteen leeg. Ik had nog nooit in mijn leven zonder kat geleefd en ik voelde het meteen. Ook al lag het oude beestje het grootste deel van de tijd verstopt in een plastic zak of ergens achter in een hoekje, je voelde dat hij er was. En zo voelde je dus ook meteen de enorme leegte die hij had achter gelaten.

Dus al vrij snel besloten we dat we echt niet zonder kat konden en dus ging ik op zoek naar een kitten. Jahaaaaaaaa, ik weet dat de asiels vol zitten met katten die een goed huis zoeken, maar ik heb daar slechte ervaringen mee. In mijn leven heb ik 2 keer een kat uit het asiel geadopteerd en beide keren waren de beestjes zo bang voor mensen dat ze tot aan hun dood nooit geknuffeld wilden worden en alleen tevoorschijn kwamen als wij weg waren.

Daarbij waren ze, door hun angst, bij onverwachte bewegingen bijzonder onbetrouwbaar, omdat ze dan ineens toe konden slaan met nagels en tanden en geloof me, een kat kan enorm goed boksen als hij daar zin in heeft. Zeker als ze bang zijn (en ze schrikken dus overal van) dan slaan ze er flink op los. Met 2 kleine kinderen in huis had ik daar dus geen zin in.

Daarom plaatste ik zelf een advertentie, want nergens waren kittens te vinden en als ze er al waren, dan waren ze binnen no-time verkocht. Gratis kittens kon je sowieso wel op je buik schrijven. Nu vind ik het niet erg om iets te betalen, maar 1200 euro voor een katje ging zelfs mij te ver.

Gelukkig had ik al snel een reactie op mijn advertentie. Iemand had 2 katten die allebei net een nestje hadden gekregen en ik mocht alvast foto's bekijken. Maar foto's zijn toch niet het echie, dus man en kinderen in de auto gezet en op naar Berkel en Rodenrijs, waar het gespuis geboren was. 

Meteen waren we verliefd op 2 van de 4 kittens, dus moesten we gaan kiezen. OMG, ik KAN niet kiezen! Nooit gekund, nooit gewild en nu moest dat dus...

Oh wacht... ik heb 2 dochters die hele grote ogen op kunnen zetten en enorm goed kunnen smeken bij papa. :) Papa, 2 katten zou eigenlijk veel leuker zijn toch? Dan hebben we er ieder 1 om voor te zorgen en mee te knuffelen. En dat zouden we zooooo lief van je vinden. 

Vader en dochters... Dochters maken vaders zacht en vaders kunnen gewoon geen Nee zeggen. (Slim van mij hè), dus wat zei papa? Nou, vooruit dan maar!

En daarom presenteer ik jullie nu onze nieuwe gezinsleden, waar we helaas nog wel 4 weekjes op moeten wachten tot ze oud genoeg zijn om het nest te verlaten, maar dat mag de pret niet drukken. Nu nog een naam voor de schatjes bedenken... Yeti? Yoda? Yin? Yang? Leo? Gabriël? Fluffie? Hahahaha! Pfffff... gelukkig hebben we nog 4 weken!