Mijn grote vriend is niet meer...
Gisteren is helaas het eind gekomen voor mijn allerbeste vriendje. Mijn steun en toeverlaat in tijden dat ik nog alleen was en mijn man nog niet kende en ons zeer geliefde gezinslid toen we eenmaal met zijn viertjes waren.
Het ging niet meer... Hij was moe, versleten, oud, of beter gezegd hoogbejaard. Ik heb een goed gesprek met hem gehad. Als je een kat lang hebt, dan begrijp je elkaar precies en hij liet me duidelijk weten dat het wat hem betreft nu wel genoeg was. Meer dan genoeg.
Hij deed het eigenlijk alleen nog voor ons, voor hem hoefde het niet meer.
Dus heb ik gisteren de dierenarts gebeld, die zwaar onder de indruk was van een kat die bijna 21 moest worden. Maar zij was het met me eens dat het beste wat we voor hem konden doen was hem naar de kattenhemel te laten gaan.
Waar hij weer kan rennen met de katten zoals hij vroeger deed toen hij nog jong en stoer was.
Stoer is hij gebleven tot het eind. Het inslapen ging heel mooi, ik ben tot de laatste seconde bij hem gebleven en terwijl we elkaar aankeken en ik hem vertelde dat ik hem zou missen en dat het goed was, hem bedankte voor al die jaren, zag ik hoe er langzaam rust in zijn vermoeide lijfje kwam.
Nooit meer samen door de straten lopen, waarbij hij als een hondje mij overal volgde. Nooit meer met hem in mijn armen in slaap vallen terwijl hij zich heerlijk tegen me aan vleide... Ik hoop dat er een kattenhemel is, waar hij opgewacht werd door Noddy en zijn vriendinnetje Nova (mijn vorige katten van 23 jaar oud en helaas maar 7 jaar oud).
Waar ze samen over de velden rennen achter muizen aan en waar ze hele dagen kunnen eten, drinken, slapen en geknuffeld worden door de engelen.
Intens dankbaar voor ruim 20 jaar liefde en vriendschap heb ik helaas afscheid van hem moeten nemen.
Dankjewel Sirius voor al die mooie jaren dat je bij me wilde zijn. Ik zal je vreselijk missen!
Als ik ga, moet je niet huilen
want echt weg ben ik eigenlijk niet
mijn lichaam is nu duizend dingen
heb daarom niet zoveel verdriet
Ik ben de wind, ik ben de zon
Ik ben de regen, het jonge gras
Ik ben de sneeuw en duizend dingen
Ik ben weer degene die ik was
En als je wakker wordt, bekijk dan
de bomen en de blauwe lucht
Kijk naar de vlinders en de bloemen
Kijk naar de vogels in hun vlucht
Want al die duizend dingen ben ik
sinds ik mijn lichaam achterliet
die duizend dingen zijn mijn leven
dus zie je, echt weg ben ik niet.
Reacties (20)
Sirius. 21 mooie jaren heeft hij bij jou mogen doorbrengen en heb jij van hem mogen houden.
Je hebt hem een waardig afscheid gegeven en een heel mooi eerbetoon hier.
De liefde voor een dier is niet anders als de liefde voor de mensen die dichtbij je staan. Het gemis is net zo groot, het gevoel is het zelfde.
Dikke knuffel
Hij heeft het vast heel goed gehad bij/met jou, anders had hij de 20 niet gehaald. Je hebt een goede beslissing gemaakt, hij kan nu weer rennen in de kattenhemel, en nu doet het pijn en dat gaat nooit helemaal over, over een tijdje ben je 'blij' met deze beslissing.
Sterkte met het verlies...