Gokken
Public

Gedicht eenzaamheid - Samen maar toch alleen

Lieveheersbeestje-31 > Schrijfsels van Lieveheersbeestje

http://img3.imageshack.us/img3/6752/eenzaam2ei2.jpg

Wanneer ik in je ogen kijk lees ik de lege blik

Het is niet meer als vroeger

Het is niet meer wij, maar jij en ik....

 

                        

Het perfecte paar voor de buitenwereld

alles goed voor elkaar

En juist daarin schuilt het grote gevaar

 

Want na zoveel jaren samen te zijn wordt alles te gewoon

Het gouden randje lijkt langzaam te slijten

Alles krijgt dezelfde toon

 

Ik mis de verliefde blik in je ogen wanneer je naar me kijkt

niets is meer wat het lijkt

 

Ik mis de vlindertjes die een langzame dood zijn gestorven binnen in mij

steeds minder vaak voel ik me vrolijk en blij

 

Ik mis een gevoel dat heel moeilijk te omschrijven is, maar des te meer wordt gevoeld in mijn hart

de mooie wereld die ooit roze was, is nu diep en triest zwart

 

Het gevoel de enige voor jou te zijn, en de mooiste en liefste bovendien

Om op handen te worden gedragen, niet meer om liefde hoeven te vragen

 

Ik mis de tijd waarin je nog urenlang naar me kon staren

de tijd waarin je dromerig speelde met mijn lange haren

 

De tijd waarin je nog wel eens een bloemetje voor me kocht

en stad en land naar dat ene lieve cadeautje afzocht

 

De tijd waarin ik voor jou meer was dan de mama van...en iemand die het huis schoonmaakt

ik mis iemand die mijn hart aanraakt...

 

Ik mis liefde, kriebels in mijn buik en het gevoel bijzonder voor je te zijn

want liefde voelt zo goed en verliefd zijn erg fijn

 

Mijn hart wordt met kleine scheurtjes steeds een beetje meer gebroken en de pijn neemt toe

ik ben helemaal op, ik ben in en in moe...

 

Ik ben kwetsbaar op het moment, zoekend naar liefde en aandacht

naar iemand die trots op mij is, en trots in de mensenmenigte naar me lacht..

 

Hoe het af gaat lopen staat in de sterren geschreven

het enige dat ik wil is een liefdevol en gelukkig leven...

 

Wie weet zal het tij zich ooit keren voor mij en zal ik de vlinders weer tot leven voelen komen

tot die tijd blijf ik hopen en blijf ik dromen...

 

Ik weet zeker dat ik nog steeds veel van je hou

mijn wens is gelukkig te worden, ik weet alleen even niet met wie

hopelijk met jou....

http://bin.ilsemedia.nl/m/m1dy9flw2d1g.jpg

 

 8
       
 
08/08/2013 20:24

Reacties (1) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
 
 
 
 
Rein van Vorstenbos
06/03/2013 18:04
Mooi geschreven. En nu maar hopen dat je partner ook Plazilla leest. En voor wat die op de achtergrond geraakte verliefdheid betreft, dat is een normaal patroon, we hebben allemaal de vlinders van vroeger ingeruild voor 101 andere dingen, waaronder de liefde. En vergeet niet, het ware leven is nu eenmaal geen sprookje, daarvoor zul je toch echt naar de Efteling moeten!