Het valt me zo op. Elke dag zijn hier veel reacties op nieuwe artikelen, maar bijna nooit op oude. Jammer toch? Want veel schrijvers hier hebben in het verleden juweeltjes geproduceerd. Ik wil ze graag in de spotlights zetten.
Deze week schreef ik in de compimenten-zilla een lofrede op Neerpenner en Rose_love. Aan het eind zei ik: "Is dat sowieso geen goed idee? Eens wat vaker wat 'klassiekere' artikelen van je favoriete schrijvers opzoeken? Ze staan er niet voor niets.."
Doortje vond het een goed advies en daagde me uit hierover een artikel te schrijven. Bij dezen.
Ik val gelijk met de deur in huis: mijn absoluut favoriete Plazilla-artikel. Waarom? Omdat het alles heeft wat ik zoek in een artikel dat me van A tot Z boeit:
En wie heeft dit artikel geschreven? Niemand minder dan Arinka. Het is het waargebeurde verhaal van een moord in Amsterdam, de Vreeschlijcke Worgmoord te Amsterdam op 12 april 1926. Ga er maar even voor zitten; het is geen kort artikeltje. Maar ik verzeker je, het is elke minuut van je aandacht meer dan waard.
Er is hier één schrijfster die als geen ander in staat is om de meest uiteenlopende onderwerpen met elkaar in verband te brengen en er iets compleet origineels van te breien. Overgoten met een smakelijke saus van knipoog, kwinkslag en schuddenbuikende humor. En of ze het nou doet in broodnuchtere staat, of onder invloed van "planten der grote reizen", maakt me niet uit; het resultaat is altijd fusion cooking van sterrenrestaurantkwaliteit. Chefkok Lucifall trakteert jullie hier op een opera. Een opera? Jazeker en wel "die lustige Klitke met ballen".
Voor mij is hij de ongekroonde koning van het interessante artikel met grote informatieve waarde. En daarnaast is hij een meester in het vinden van de prachtigste illustraties die zijn artikelen tot een hoger plan tillen. Als ik een informatief artikel schrijf, is hij voor mij de maatstaf. I proudly present, from Flanders' Fields: Thalmaray. Hier met een boeiend artikel over "Pater Damiaan, de held van Molokai."
Plazilla heeft veel schrijvers en schrijfsters die op schitterende wijze vanuit hun hart schrijven. Sommigen schrijven vanuit onmiddellijke emotie, wat hun zieleroerselen heel puur maakt, maar vaak ook met het karakter van "ruwe diamant". Een beetje polijsten, wat poetsen aan woordkeuze, wat overtollige taal wegslijpen, taalfoutjes verbeteren en hun artikelen gaan glimmen als briljanten en komen dan nog veel mooier en veel heviger binnen. Een schrijfster die mij zodanig wist te raken dat ik er echt een half uur stil van was (en dat gebeurt maar zelden!) is Madje88, die ik helaas al een hele tijd niet meer heb gezien hier. Dit is haar artikel waar ik nu weer helemaal stil van word.
Ze schrijft op het eerste gezicht zo luchtig, het klinkt allemaal zo flierefluiterig als je oppervlakkig leest. En dat moet je bij haar dus niet doen! Er zit zoveel achter, half verborgen laagjes, onvermoede bochten in het landschap van haar woorden. Bij haar moet je alert blijven, anders mis je een hoop. En dan doe je jezelf tekort. Gelukkig heeft ze op het eind van haar verhaal altijd dé oplossing om alert te blijven. Koffie! Natuurlijk heb ik het hier over Doortje, ja, wie anders? In dit artikel heeft ze een belangrijke waarschuwing voor "dames die nog in sprookjes geloven".
Ik ben gek op originele uitdrukkingen, taalvondsten en slimmige woordgrapjes. Mijn favoriete TV-maker is Joss Whedon, het brein achter "Buffy the Vampire Slayer" die al zijn series volstouwt met woordgrappen en taalvernieuwing. Maar hij is een Amerikaan. Daar hadden we het nu niet over. Op Plazilla hebben we een dame die ook een geweldige woordkunstenares is, met een bewogen leven, enorm veel levenswijsheid en in het "echie" ook nog eens een bijzonder warme gastvrijheid. Of ze nou een gedicht, een one-liner, een filosofisch stuk componeert of verslag van haar tijd in Ethiopië doet, niemand schrijft zoals zij. Niemand is zoals Dora Weltevree. Hier vraagt ze zich af:"Wat is beestachtig beschaafd of menselijk primitief."
Ik neem de vrijheid van de "editor" om ook een van mijn klassiekers te promoten. Ik schrijf zelf graag over de relatie met mijn kind en mijn liefde voor ingewikkelde wetenschappelijke thema's. Maar niet vandaag. Vandaag ben ik even de "klassieke vent". Dus..."oto's en foebele?" Nope, wel iets over sport. Over de mooiste traditie in het rugby, een van de mooiste sporten die ik ken.
Was het gezellig, even Back to the Classics? Ik vond van wel; ik heb er zelf van genoten. Ik hoop dat ik hiermee een trend zet.
Reacties (48)
Ik zet dit artikel in mijn favorieten om de genoemde artikelen te lezen (of herlezen)..
Goed idee dit; vindt dit wel een soort artikel wat een blijverdje waard is.
Toen zag ik de titel weer en ik dacht: "Ja natuurlijk! Die wil ik!"
Buikspieroefeningen? Niet meer nodig. Vijf van dit soort artikelen per dag en na een maand zijn je lachbuikspieren vergelijkbaar met die van Schwarzenegger in zijn jonge jaren.
Heb zelf inderdaad al heel lang niet meer geschreven, misschien dat ik het weer moet oppakken.
Jouw mooie woorden doen me in ieder geval erg veel goed, dank je wel! Liefs.
And yes please, do write again!