Public

Enkele zestiende septembers

Herborist > Dagboek van een herborist

 

Eén 16 september vele jaren geleden voor 2000 in elk geval.
Bloeiende struikheide geplukt in de bosjes van Weelde Statie. Een plant die in de professionele kruidengeneeskunde niet veel meer gebruikt word. Toch heeft deze Calluna vulgaris ook zo zijn voordelen. Hij is makkelijk te oogsten, geeft veel opbrengst en het plukken is een vorm van snoeien, waar deze struikjes alleen maar beter van worden. Je zou de bloeitoppen als vervanging van de zeer zeldzame beredruif kunnen gebruiken, dus bij blaasontsteking.
De hele heidefamilie is rijk aan looistoffen en andere fenolische verbindingen, waarvan het meest bekende arbutine is. Naast zijn vrij nuchtere medische toepaasing zijn er ook veel wonderbaarlijke verhalen in de omloop. Niet te verwonderen de schrale uitgestrekte heidegebieden hebben de mensen in het verleden altijd afgeschrikt en aangetrokken.
De Romeinse schrijver Boethius beschreef hoe de jonge scheuten van de heide werden verzameld door de Kelten en de Picten, deze maakten een sterke drank van de plant. Ook was heide in gebruik om er manden en bezems mee te maken, matrassen werden ermee gevuld, volgens Schotse folklore brengt het slapen op een kussen gevuld met heide mooi dromen en een gezonde nachtrust. Dan toch alleen maar de bloemetjes gebruiken.
 
Nog altijd een 16de september in mijn grijze verleden.
Toen oogste ik op die dag mooi nieuw blad van de smalle weegbree en vond ik op de overblijvende zaadaren van weegbree een slijmerige substantie, alsof de plant beschimmeld was, alsof er snot op de plant gespuugd was. Toch zijn het gewoon, nu ja gewoon, slijmstoffen uit de zaden zelf, de geneeskrachtige stoffen uit de plant die door vocht en regenwater oplossen.
Over weegbree schreef Dodonaeus: 'Die bladeren van Wechbree in spyse oft anders inghenomen sijn seer goet tseghen den loop ende vloet van den catarren/ ende stercken die maghe/ ende sijn bequaem den ghenen die uutdroeghen ende die hoesten'. Voor de luchtwegen als siroop is deze wegbree nog steeds goed, daar verandert 500 jaar verder niks aan.
 
Weegbree, het 'on' kruid bij uitstek. Mijn sympathie gaat zo wie zo uit naar die sterke veel voorkomende onkruiden. Om te beginnen zijn ze overal overdadig aanwezig en kunnen dus makkelijk geplukt worden zonder dat ze met uitroeiing bedreigd worden. 
Het zijn echt planten die bij de mensen horen. Kruiden, zo dicht bij ons, hebben logischerwijs een lange geschiedenis als gebruiksplant. En dat is zeker het geval voor de Weegbree.
 
16 september 2012
En ook 16 september van 2012 oogst ik bloeitoppen van de struikheide en mooi nieuw blad van Plantago lanceolata, maak er een siroop van, alsof er in tientallen jaren niets veranderd is.
21/09/2012 12:03

Reacties (0) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.