Public

Erotisch verhaal: onderhoudsbeurt bij de fietsenmaker.

Maansteen > Erotische verhalen

Nee, ik kom niet voor een onderhoudsbeurt meneer, maar mijn fiets !

Voor mijn 24ste verjaardag kreeg ik een splinternieuwe fiets van mijn ouders. Ik had geen rijbewijs dus deed ik alles op de fiets. Mijn oude fiets rammelde aan alle kanten, dus was ik mijn ouders meer dan dankbaar. Om hen te laten zien hoe zuinig ik erop was, belde ik de fietsenmaker in de stad  voor een afspraak voor een onderhoudsbeurt. Ik kon de fiets ‘s morgens tussen negen en tien uur brengen en voor sluitingstijd weer ophalen. Ik was blij dat het op mijn vrije dag geregeld kon worden.

De volgende morgen fietse ik richting de fietsenmaker en had al bedacht dat ik aansluitend wel even de stad in kon gaan om vervolgens naar huis te lopen al zou het een pittig warme dag worden.

“Goede morgen”, roep ik al lopend door de fietsenwinkel, voorbij de toonbank met de fiets aan mijn hand .Ik zie niemand maar hoor zachte radiogeluiden dus zet ik mijn fiets op de standaard en loop het pad af door de winkel naar rechts richting de werkplaats en geluid. Dan hoor ik iemand achter me en als ik me omdraai zie ik een mooie man aan komen lopen die zijn handen schoon wrijft in een witte doek. Hij knikt naar me, zegt verder niks en loopt langs me heen. “Nou, dat is niet bepaald klantvriendelijk”. Ik loop hem achterna verder in de richting van de werkplaats en spreek een oudere man aan. “Moet ik mijn fiets hier heen rijden ?” vraag ik hem. “Kom je voor onderhoud lieverd ?”. “Ja, de gratis eerste beurt” antwoord ik wat verlegen. Ik zie een kleine grijns op het gezicht van de jongen en ik denk dat hij hetzelfde denkt…, dat ik namelijk helemaal niet voor een onderhoudsbeurt kom maar mijn fiets. Als hij merkt dat ik naar hem kijk, kijkt hij nors weg en neemt hij de benen richting mijn fiets. “Okey, heb ik wat verkeerd gedaan”? Dan komt hij terug lopen met mijn fiets en passeert me zonder me aan te kijken. De oudere man vraagt, “zijn er nog bijzonderheden of aandachtspunten”? “Nou, mijn zadel is beschadigd nadat iemand hem per ongeluk had omgestoten en vraag me af of het onder mijn verzekering valt” zeg ik.
 

De oudere man geeft aan het te willen checken als ik papieren bij me heb met mijn verzekeringsnummer erop. Ik laat mijn verzekeringpapieren en fiets met reserve sleutel achter en verlaat de winkel.

Ik snuif de frisse zomerse lucht op, wat extra lekker geurt na de aparte lucht in de fietsenwinkel. Wel handig zo’n fietsenmaker in de fietsenwinkel.
Ik bel al lopend een vriendinnetje op om te vragen of ze tijd heeft voor een kopje koffie in de stad. We spreken af bij een kleine broodjeszaak omdat er verder nog maar weinig open is. Na tien minuutjes zie ik mijn vriendin aan komen lopen en wuif naar haar. “Hai Leo, wat heerlijk dat we zo even bij kunnen kletsen” en omhels haar. “Wat doe jij trouwens zo vroeg in de stad ?” vraagt ze. “O, mijn fiets weg brengen voor onderhoudt over de brug” en mijn vinger wijst in de richting van de fietsenwinkel. “Kan ‘m vandaag voor sluitingstijd weer ophalen, dus moet me een dag vermaken zonder fiets” zeg ik. “Wat werkt er trouwens een knappe jongen in die winkel”, voeg ik er aan toe. Ik vertel haar over zijn houding en gedrag en dat het me verbaasde, helemaal in een fietsenwinkel annex fietsenmaker. Leo kijkt me aan, “dat is het neefje van de eigenaar” zegt ze. “Geen man om mee te spotten als ik ze om me heen hoor, blijkt nogal een bad guy te zijn van een jaar of 28”. “Hij komt vanuit de andere kant van het land hier bij zijn Oom werken en wonen omdat ze thuis geen raad wisten met zijn praktijken al weet ik niet precies wat dat inhoudt” moet ze toegeven. We laten de zaak rusten al is mijn nieuwsgierigheid gewekt.


Rond 2 uur ben ik thuis en bel ik mijn broertje op om hem een lift naar de winkel te vragen. De winkel sluit om zes uur, dus of hij me voor die tijd af kan zetten. “Geen probleem”, antwoord hij dus hoef ik niet weer terug te lopen naar de winkel. Het is zo warm, beetje benauwd zelfs en bij het minste of geringste is het zweten geblazen. Dan kan ik nu rustig een douche nemen in plaats van vanavond.
Zo stap ik een paar uur later in en schoon setje en hijs ik mezelf in lange witte strokenrok met een zwart hemdje, want veel meer kan ik niet velen aan mijn lijf. Ik schuif in mijn zwarte slippers, zoek mijn tas met huissleutels en hoor het bekende geronk van Michiels auto naderen. Ik trek de deur achter me in het slot, loop vrolijk richting de auto en geef bij het instappen Michiel een dankbare kus op zijn wang. Met de auto is het maar een kwartiertje rijden, stap voor de winkel uit en zwaai Michiel uit terwijl hij weg rijdt.

Precies vijf voor zes stap ik de winkel in en zie mijn fiets al staan vlakbij de toonbank en vraag me af of ik iets zal moeten betalen. Een vrouw van middelbare leeftijd praat met de jonge man over haar nieuwe scooter maar rond het af als ze ziet dat ik sta te wachten en verlaat de winkel. “Waar is de oudere man van vanmorgen”, vraag ik me af. Ik zie alleen de jonge knappe man achter de toonbank staan. “Zou hij echt een foute vent zijn ?” Terwijl er nieuwsgierige vragen in me opborrelen kijkt hij me van achter de toonbank aan, terwijl er vanmorgen geen blik vanaf kon. Ik kijk terug en merk op dat hij niet nors, verlegen of bozig kijkt, hij bekijkt me…!
 

Ik schrik ervan en sla mijn ogen neer, “wat is dit dan ?” Ik herstel me en vraag of de oude man nog aanwezig is in verband met het verzekeringswerk. Waarop de jonge man antwoord dat hij een uur geleden vertrokken is, maar dat hij het voor me heeft uitgezocht. Ik krijg kosteloos een nieuw zadel, maar omdat mijn zadel een print bevat mag ik zelf een andere uitzoeken. Hij zal het nieuwe zadel er binnen ‘no time’ opzetten. Hij vraagt me te volgen, dus loop ik achter hem aan naar het magazijn. Ik bekijk verschillende zadels terwijl hij zich excuseert en de ruimte verlaat. Ik heb mijn zinnen gezet op een bruin zadel met een zwarte sierlijke bloem. Als ik me omdraai en het magazijn verlaat om mijn voorkeur uit te spreken zie ik de jonge man nergens. Ik loop richting toonbank en zie dat mijn fiets al een nieuw zadel heeft, “dat is vreemd” en voel me een beetje ongemakkelijk. Ik leg mijn tas alvast in mijn fietsmand.

“Hallo”, roep ik en wacht af. Ik hoor “Ik kom eraan” uit een kamer komen achter de toonbank. In die kamer is het behoorlijk donker, alleen het begin van de kamer is zichtbaar vanwege het naar binnen vallende licht maar verder geen spoortje licht te bekennen en dat rond zessen in de zomer, dat zullen een stel fantastische verduisterende rolgordijnen zijn of de ruimte heeft geen ramen. Omdat het me erg lang duurt loop ik naar de deuropening, ik hoor gerommel verderop in de kamer. Ik loop op het geluid af en vraag of hij misschien hulp kan gebruiken, maar dan is het stil voor me en hoor ik zijn voetstappen achter me. De deur gaat met een zwaai dicht en ik word overvallen door lichte paniek… Het is zo donker dat ik geen hand voor ogen zie en schuifel op de tast terug naar waar ik denk dat deur zit met mijn handen vooruit gestoken.


Ik vind de deur maar ik krijg ‘m niet open, “wat is er aan de hand” ? Ik ga met mijn rug tegen de muur staan, “wat moet ik nu” ? Ik hoor voetstappen dichterbij komen tot vlak voor me en dan hoor ik een stem zeggen, “je bent mooi weet je”. Het is de stem van de jonge man…en ik slik, ik voel me gevangen, angstig, maar tegelijkertijd barst ik bijna van spanning. Mijn ogen wennen een beetje aan het donker maar ik kan maar heel vaag de contouren ontdekken van dingen om me heen. Ik steek op de tast één hand vooruit en voel stof, ik voel huid, ik voel hem ! Ik slaak een gilletje van schrik en trek mijn hand terug. Hij komt dichterbij en draait me met een zwiep om met mijn gezicht en buik naar de deur. “O help”, “wat ben je van plan” stamel ik vragend. Als antwoord voel ik zijn lichaam tegen me aandrukken, zijn adem in mijn nek en met 1 hand trekt hij het elastiek uit mijn haar vandaan. Hij buigt zijn hoofd en ruikt aan mijn haar, ik krijg kippenvel en er loopt een rilling over mijn rug. Zijn handen gaan door mijn haar, naar mijn schouders, ik durf me niet te bewegen. Van mijn schouders naar mijn sleutelbenen langs mijn keel, “alsjeblieft laat me leven”!

Hij is meer dan een kop groter en sterker, dus als hij kwaad wil kan ik er niks tegen beginnen. Ik weet niet of ik echt opgelucht moet zijn als zijn armen, handen afdalen naar beneden in plaats van rond mijn keel. Zijn handen gaan naar beneden en omvatten mijn borsten, hij masseert mijn tepels met zijn duimen terwijl hij met zijn armen mijn schouders achterover houdt. “Nee”, ik trek met mijn handen aan zijn armen,  stamp met mijn voet op zijn voet maar met mij slippers richt ik te weinig schade aan met als gevolg dat hij me nu nog steviger in zijn greep heeft. Ik geef een grom en probeer me toch los te wurmen, “hoe durft hij me op te sluiten”!
 

“Geef me een half uurtje”, fluistert hij dichtbij mijn oor. “Als je dan weg wilt laat ik je gaan en als je ‘nee’ zegt dan stop ik” voegt hij eraan toe. “Ja, vast”, ik geloof hem niet. Hij draait me zo snel om dat ik hem vast moet grijpen om mijn evenwicht te kunnen bewaren. Mijn vuisten hebben zijn hemd klemvast tot ik weer stabiel op beide voeten sta. Ik sta nog steeds klem tussen de deur en zijn lichaam, maar er is ruimte ontstaan. Hij pakt met zijn handen mijn inmiddels verslapte vuiste vast, vouwt ze open en houdt ze tegen zijn borst aan. “Wat wil hij” ? Als hij met mijn handen over zijn borst gaat gebeurt er iets met me…, door zijn hemd heen ik voel de ronding van zijn borstspieren, zijn tepels zijn hard en zijn buikspieren eveneens. Hij gaat weer omhoog over zijn borst, met mijn handen langs zijn hals, over zijn gezicht en over zijn hoofd met gemillimeterd haar. Hij geeft me kleine kusjes op mijn handen en armen en ik vergeet bijna dat ik hier tegen mijn wil opgesloten zit.

Hij legt mijn armen en handen te rusten op zijn schouders en laat ze los, het moment dat ik bij mijn positieven kom omdat zijn handen bezig zijn mijn hemdje uit te trekken. Ik trek mijn armen terug maar ben te laat en voel hoe mijn hemdje over mijn hoofd floept. Ik zie het als een kans om me uit de voeten te maken, aangezien hij daar twee handen bij nodig had. Maar ik moet oppassen, ik ken deze ruimte niet en wil nergens vol tegenaan knallen als dat niet hoeft. Na een paar snelle grote stappen  schuifel ik wederom met mijn handen voor me door de kamer en stuit op een tafel. Als ik er omheen loop, “hoe meer tussen ons in, hoe beter”, voel ik een bureaustoel, ah een bureau dus. Ik voel op de tast of er voorwerpen op staan en zoek eigenlijk een lamp of telefoon, iets bruikbaars. Maar er staat helemaal niks op, het hele bureaublad is leeg, “potverdorie” ! Ik wil mijn weg vervolgen zo zacht als ik kan, maar de spanning zit in mijn ademhaling. Ik wil vooral weg bij de deur. Ik hoor helemaal niks om me heen, volgens mij beweegt hij niet, ik blijf staan en luister ingespannen. Ik hoor alleen mijn eigen gejaagde ademhaling die ik krampachtig in bedwang probeer te houden. 
 

Dan flitsen er lichten aan, ik kan niks zien, het is te fel. Als ik door mijn vingers heen probeer te kijken zie ik zijn contouren bij de deur, “zie je wel, ik had gelijk”. Mijn ogen wennen stukje bij beetje en zie hem naar mij kijken, hij trekt voor mijn ogen zijn hemd uit en ik krijg het opslag benauwd en erg warm. Hij kijkt me aan, zijn blik is intens, doelgericht, ondoorgrondelijk en mijn hart maakt een sprongetje. Hij staat zo’n 8 meter bij me vandaan. Zijn hand gaat naar de lichtschakelaar en mijn ogen worden groot, hij wijst naar me en dan is alles weer zwart. Hij komt me halen…, hij komt, ik hoor zijn voetstappen maar ik ben niet in staat te bewegen en hou mijn adem in. Hij staat vlak voor me, hij hijgt zacht, ik kan hem ruiken en zijn hitte bijna voelen al hebben we geen fysiek contact. “Hoeveel tijd heb ik nog te doorstaan”, schiet er door mijn gedachten, en laat een ongecontroleerde rillerige zucht 

  
1 vinger komt subtiel neer op het kuiltje onderaan mijn keel, tussen mijn sleutelbenen, ik sta aan de grond genageld. Die vinger begint een spoor naar beneden te trekken richting mijn borsten en gaat er tussendoor, ik hou mijn adem in en mijn buik spant zich als hij mijn navel bereikt. De vinger komt aan bij de elastische rand van mijn lange strokenrok, hij geeft er een ruk aan en ik doe geschrokken een stap of 2 achteruit. Hij staat op de onderkant van mijn rok en hoe verder ik weg loop zakt mijn rok naar beneden. Ik moet eruit stappen om niet te struikelen en verlies daarbij ook mijn slippers. Ik sta in mijn ondergoed en krijg het gevoel alsof ik droom, “dit kan niet echt gebeuren”, “dit is een droom”. Ik doe een grote stap naar voren en voel zijn arm, hard en gespierd, zijn borst en zijn buik, “o, mensen”…!
 

Mijn handen gaan over zijn schouderkoppen, zijn nek, rug en billen. Ik loop om hem heen, mijn handen zijn een ontdekkingsreis gestart, als ik toch droom… Als ik weer voor hem uit kom pakt hij me vast en word ik ‘wakker’. Ik probeer me los te trekken, maar hij heeft me stevig vast. We draaien samen om en met 1 stap zet hij me klem tegen het bureau. “Het spelen is nu klaar” zegt hij en duwt me achterover op het bureaublad. Hij komt tussen mijn benen staan en trekt me aan mijn heupen ruw naar zich toe zodat ik zijn kloppende kruis tegen het mijne voel. Geschrokken van deze heftigheid probeer ik omhoog te komen, maar 1 sterke hand boven mijn borsten houd me waar ik ben, plat op mijn rug op het bureau. Hij begint met zijn heupen te bewegen en er gaat een tintelende sensatie door mijn onderlichaam en een kreun ontsnapt uit mijn keel. De sensatie, de hitte neemt bezit van me en rij hem al snel gewillig terug. Mijn rug kromt zich op de tafel en ik voel zijn handen onder mijn rug mijn bh los maken. Mijn bh verdwijnt, hij brengt mijn armen boven mijn hoofd en zijn handen vinden mijn harde tepels. 1 hand daalt af en streelt het kruisje van mijn slip. Hij doet een stap achteruit, pakt de rand van mijn slipje vast en trekt ‘m uit.
 

Dan voel ik geen handen meer, geen lichaam meer en voel me zo verward en gefrustreerd dat ik wel kan huilen. Ik hoor zijn stem, “mijn half uur is voorbij, je mag gaan als je dat wilt”… “Wat, meent hij dat nou”? Daar lig ik dan met mijn dilemma. Opgewonden als nooit tevoren, maar laat ik me kennen ? Zal ik met opgeheven hoofd gaan terwijl ik niks liever wil dan dit afmaken ? “Het is nog niet te laat”… Voors en tegens buitelen door elkaar terwijl mijn gevoeligste plekje klopt op het ritme van mijn hartslag. Mijn wangen gloeien koortsachtig...

 
Dan voel ik zijn handen op mijn dijbenen, zachtjes… “Je blijft”, constateert hij, “dan maken we het af”. Hij tilt me op zijn heupen, ik sla mijn armen en mijn benen om hem heen terwijl hij me laat zakken neem ik hem langzaam in me op. Een bal van hitte centreert zich in mijn onderbuik als hij begint te bewegen, mijn ademhaling komt hortend en stotend met kreunende geluiden uit mijn keel. Het tempo versnelt, zijn stoten krachtiger als het hoogtepunt nadert. Ik richt mijn gezicht naar hem op terwijl de elektrische ontlading mijn lichaam laat schokken en zinderen. Ook hij stoot, schokt en ontlaad terwijl het vocht zijn lichaam verlaat. Onze lichamen trillen van de geleverde krachtsinspanning, terwijl hij door zijn knieën zakt en me op de grond neer legt, nog steeds verbonden. Hij kust me zacht en liefdevol op mijn mond en ik heb de behoefte om hem in zijn ogen te kijken. Deze foute man, doet in ieder geval iets heel erg goed !

Hij glijd van me af en loopt richting de deur die hij van het slot haalt en op een kiertje zet. Een kleine bundel daglicht komt de kamer binnen en ik zoek mijn kleding bij elkaar. Ik leg het bundeltje op het bureau neer terwijl ik me begin aan te kleden. Hij komt naast me staan, legt zijn hand in mijn nek en trekt mijn gezicht naar zijn borst toe waarop ik mijn armen om zijn middel sla. “Dank je”, fluister ik tegen zijn borst. Hij richt mijn gezicht op en zegt, “jij hebt mijn fantasie, die me de hele dag geplaagd heeft, uit laten komen.  "Ik kon vanmorgen niet naar je kijken zonder je naakt voor stellen, genietend…”. “Ik werd er gek van, gefrustreerd en boos, dat jij dat met me deed”. En je betrapte me op de gedachte toen Oom het had over die ‘onderhoudsbeurt’. “Ik heb mijn Oom bewust met een smoes naar huis gestuurd”, gaf hij met een ondeugende grijns toe “en volgens mij heb jij net zo van jouw onderhoudsbeurt genoten als ik”. Ik schiet in de lach en vraag ontdeugend “mag ik dan over 3 maanden terug komen voor mijn tweede onderhoudsbeurt“. “Dat mag, maar ik moet je waarschuwen, alleen de eerste is gratis” antwoord hij met een knipoog.
 

Eenmaal aangekleed, met mijn fiets in de hand sluit hij de zaak af. We glimlachen naar elkaar, “wat een dag”! "Ga je met me mee", vraagt hij..

Zin in nog een erotisch verhaal ? Klik dan op de onderstaande link:

http://www.xead.nl/verstand-versus-gevoel-erotisch-noodweer of

http://www.xead.nl/erotisch-verhaal-de-indiaan-met-blauwe-ogen-deel-1 of

http://1-erotische-verhalen.plazilla.com/erotisch-verhaal-mannen-mogen-jagen

 

 

 

08/12/2012 21:28

Reacties (5) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/07/2012 11:00
ik kijk nooit meer hetzelfde naar mijn fietsenmaker
03/07/2012 10:55
Mooi opgebouwd. Een logisch goed opgezet erotisch verhaal. Ga zo door! Duim Taco
03/07/2012 10:55
Mooi geschreven weer...
03/07/2012 10:55
Haha, de servicebeurt was gratis en het zadel verzekeringswerk... wel opletten he ;)
03/07/2012 10:55
Wat een spannend erotisch verhaal zeg. Dat is nog eens in natura betalen zeg. Duim.