De kuikentjes komen weer overal boven, de herinnering ook.

 

 

Ze zijn er weer, en vooral rond Pasen staan ze overal afgebeeld. Lieve kuikentjes, donzig zacht. Om (op te eten) ??????

Maar ik beken schuld, ik ben een moordenares, ik zal het altijd blijven herinneren. Ik ben er nog kapot van. Ik denk er nog vaak aan, en steeds zie ik dat kuikentje voor me liggen, vechtend voor zijn onbegonnen leven, zo bruut beëindigd. Nog steeds word ik als een moordenaar na gewezen. Het had nooit mogen gebeuren.

Een aantal jaar geleden, ik had een aantal kippen, beide dochters hadden hier een handeltje in gevonden door eieren aan iedereen te verkopen. Een doos eieren voor 1.5€ verse scharreleieren, dus er kwamen meer kippen. Ik vind kippen nuttig en heel leuk om te hebben. Vooral verschillende soorten zijn bij mij in trek. Ik ben iemand die altijd wel iets meer dan gewoon wil, zo vond ik dus een gewone legkip maar niets en had dus verschillende ras kippen. Ik had echt mooie kippen, en vooral veel verse eieren en geen keukenafval. Dus wel degelijk nuttig ook voor familie die hun afval bij mij lieten. Denk nu niet dat ik met 50 kippen zat, maar toch wel een 20 tal.

En wanneer ik dan een ras kip koop, moet ze dan ook nog iets zijn dat juist niet veel voorkomt. Blauw bv.

Brahma kippen.

Ik had 2 pracht brahma's een grote haan en een hen. Natuurlijk vond die haan de andere kippen ook geen probleem.

En de kleine pluizige cochin is echt heel leuk en mooi om te hebben, het zijn vriendelijke kippen.

Kuifhoen heel moeilijk om te houden, bij andere kippen. Kon ze nooit lang houden.

Mechelse koekoek

De pauwen

 

En dan mijn zijde hoentjes hier begint mijn verhaal. Die lieve donzige kippen zijn echt schattig om te zien, ik had een witte en een zwarte. De zwarte ging dood, helaas. Ik zorgde echt wel goed voor mijn kipjes, ze kende mij zo goed. Ik ontwormde ze op tijd en stond. Heb zelfs mijn kuifjes ooit gewassen. Zorgde dat er geen luizen in het hok kwamen. Kortom ik zorg goed voor de diertjes.

Zijdehoen

En in een groot kippenhok zat dus de haan, een haan in het kippenhok is goed voor de leg. Maar er word ook wel eens gebroed. Ik vind dat zo erg, omdat een kip gaat nesten en er dan nadien niet meer afkomt. Als er geen eieren onder zitten kan je best de kip een paar uur met haar pootjes in koud water zetten in een emmer waar ze niet uit kan, niet teveel natuurlijk dat ze niet verdrinkt. Want een kip komt er niet af, als de kip echt niet meer van haar nestje komt kan je er ook kuikens die je gaat kopen onder de kip steken, wel dag kuikens. Ras maakt niet uit. Het eerste dat een kuiken ziet beschouwd hij als zijn mama, ik kocht ooit leg kippen als dag kuiken en die gingen netjes zitten als ik ze wilde pakken, ze kende mij zo goed.

Maar mijn (de witte) zijdehoentje zat al weken op een nest, en slechts 1 ei lag eronder. Het kwam maar niet uit, en het was zo heet buiten en in het hok. Maar ze bleef op dat nest zitten.

Ik had ze de eerste weken, nog van het nest gehaald zodat ze toch even buiten kwam, en dat at ze en dronk ze, of ik zette er een bakje eten bij en dan schrokte ze zo in dat eten. Ik vond dat zo zielig, kippen blijven op het nest tot ze leven voelen. Dus als er niets komt blijft ze zitten en sterft.

Nu ik had de weken niet geteld, en ze zat al zolang op dat nestje, met 1 ei. We hadden de hoop al opgegeven er kwam geen kuiken. Maar de kip bleef zitten.

Ik herinnerde mij dat een vriendin ons vertelde dat het ei zelfs rot werd zolang blijft de kip zitten. Ik had ze al in een emmer gezet maar dat hielp niet, en dat vond ik ook al zo zielig. Als ik haar af het nest zette, dan bleef ze gewoon daar zitten. Want een kip kan dan niet meer verder lopen en krijgt koorts zo broed ze het ei uit.

Ik was dus een paar weken later het hok aan het proper maken en zag de kip nog op dat eitje zitten. En ik herinner mij dat verhaal van mijn vriendin en dat rotte ei. Ik dacht bij mezelf dat ei moet al rot zijn, er komt geen kuikentje uit. Ik moet haar van dat nest halen. O als ik er nog maar aan denk krijg ik zulk een schuldgevoel.

Ik nam het ei, had er al eens mee geschud, (bruut dat ik ben, maar wist ik veel) en ik gooi het ei stuk op de grond. Ik gilde de hele stal bijeen, mijn man en dochters waren in de stallen aan het werk. Er zat wel degelijk een kuiken in, dat zo te zien binnen een paar dagen geboren zou worden. Het kroop er zelfs uit, ik heb het nog onder de mama gelegd hopende het te redden, maar het was te laat. Het heeft even geleefd. Maar ik dode dit kuikentje dat nooit de kans kreeg.

Voor moordenaar ben ik uitgemaakt mijn dochters en man vonden me zo een dierenbeul. EN TERECHT IK VOELDE ME OOK ZO. IK SCHAAMDE MIJ ONGELOOFLIJK EN NOG!!! Hoe kon ik, je moet mijn jongste dochter kennen, haar reactie was zeer beschuldigend. "MAMA JIJ MOORDENAAR" en zo zal ik mij blijven voelen. Dat klein kuikentje door mij van het leven beroofd. Ik droomde ervan, ik kon het niet van mij afzetten. En natuurlijk wist iedereen het binnen de korstte keren. Mama heeft ons kuikentje op de grond stuk gegooid.

IK BEKEN IK HAD HET GEDAAN EN IK BLIJF ERAAN DENKEN, HOE KON IK DIT DOEN. Hoe kunnen moordenaars simpel een baby, mens of dier gewoon doden zonder wrok te voelen, hoe doen ze dat? Als ik bij zulk een klein onschuldig kuikentje al zulk een schuldgevoel heb.

Met Pasen zie je overal van die kleine kuikentjes het teken van NIEUW LEVEN. Een leven ooit gegeven, een leven zonder schuld, voor ons vrijwillig gegeven. Om ons een kans te geven. Het kruis je kan er niet omheen.

Met Pasen vieren we nieuw leven. En telkens denk ik aan het vermoorde kuikentje.

http://www.xead.nl/als-je-niet-hebt-waarvan-je-houd

http://www.xead.nl/het-zonnetje-steekt-ons-een-hart-onder-de-riem

http://www.xead.nl/ik-zeg-je-tot-ziens

claire 2012 copyright. 

 

 

 

 

 

Meer reacties weergeven