Public

De worsteling in het huwelijk

Spiritlady > Even in gedichten los

Pijn uit de oude doos, tijd om vrij te laten, het is geweest, vergeven en vergeten

kon ik maar vergeten

Ik zou je zo graag willen laten weten
Dat ik alles al weer ben vergeten
Maar als ik dat zeg dan zou ik liegen
En jou en mezelf behoorlijk bedriegen

Ben ik niet goed genoeg

Kom je tekort
Waarom eet je
Van andermans bord
Je mocht buiten honger krijgen
Als je thuis maar kwam eten
Was je die afspraak
Plotsklaps vergeten
Hoe kan je zomaar
naar een ander gaan
terwijl ik het eten
op tafel heb staan
Misschien was mijn eten
Die dag niet heet
Maar ik hoef je niet te vertellen
Wat je al weet
Ik heb een gebrek
Waar ik mee moet leven
Ik kan je niet altijd
Het beste geven
Maar wat ik je geef
Komt recht uit mijn hart
Laten we beginnen
Met een nieuwe start

Ik wil niet meer praten

Maar gewoon gelukkig zijn
Ik wil dat iemand me verlost
Van die dagelijkse pijn
Vooral mijn hart
Zit vol met verdriet
Maar dagelijks huilen
Verlost me ook niet
Als praten en huilen
Me niet verlossen uit mijn lijden
Moet ik misschien toch maar eens
Tegen een boom aanrijden

Drank

Drank maakt zoveel goede dingen kapot
Drank maakt mijn leven totaal verrot
Of zijn het de leugens, het bedrog
Dat stiekeme gedoe, dat weet je toch
Maar toch ga je er gewoon mee door
En geeft aan mijn verdriet geen gehoor
Je hoort me wel huilen ,maar helpt me niet
Je laat me stikken in mijn verdriet

seks

Je hebt veel woorden, maar geen daden
Wat er in je leeft moet ik maar raden
Je wil me bespringen, er bovenop
Maar raakt me nog niet aan met één vingertop
Is het dan alleen seks, waar alles om draait
Ben je pas tevreden als je hebt genaaid
Nou schat dan moet je nu vast slikken
Want ik hoef toch godverdomme niet alles te pikken
Als je seks wilt ga je maar naar de hoeren toe
Zolang er niets veranderd ben ik te moe
Als leugens en bedrog gelijk staan aan genegenheid
Ben je gewoon ons seksleven kwijt

mijn trots

Ik voel me zo nutteloos
Gewoon uitgekotst
Ik voel me gekrenkt
In mijn eigen trots
Ik voel me absoluut
Geen goede vrouw
Omdat ik je gewoon
Niet meer vertrouw
Ik voel me ook
Als moeder niet goed
Omdat ik chagrijnig
En boos zijn moet
Ik voel me zo nutteloos
En vreselijk uitgekotst
Ik voel me zo gekrenkt
In mijn eigen trots

Alleen

Waarheen kan ik gaan
Ik voel me zo alleen
Waarom doe je mij dit aan
Ik vind het zo gemeen
Steeds opnieuw
Heb ik geprobeerd om je te vertrouwen
Steeds opnieuw
Heb ik oprecht van je gehouden
Telkens weer
Dacht ik hij is oprecht
Telkens weer
Dacht ik hij meent het echt
Maar nu ben ik
toch echt geknakt
iemand die vreselijk
naar een maatje snakt
ik kan nu wel zeggen
het is je vergeven
maar hoe zal het gaan
in ons verdere leven
ik denk dat wij beiden
heel goed weten
dat ik dit soort dingen
niet kan vergeten
hoeveel ik dan nu ook
nog van je hou
dat betekent niet
dat ik je vertrouw
wie zal me zeggen
hoelang je de waarheid zal spreken
duurt het nu jaren, maanden
of misschien maar weken
Altijd zal ik bang blijven
Voor die ene dag
Waarop ik jou opnieuw
Met je leugens confronteren mag

Gevoelens

Ik ben zo boos
Zo vreselijk boos
Ik weet geen weg
Met mijn gevoel
Ik voel me zo waardeloos
Ik laat het liefst de boel , de boel
Maar dat gaat niet
Ik moet sterk zijn
Altijd maar doorgaan
Ondanks de pijn
Mijn hart is gebroken
Dwars doormidden geboord
Het leven gaat verder
Zoals het hoort
Elke dag opnieuw
Sleep ik mezelf de dag door
Ik denk aan mijn kinderen
Daar doe ik het voor
Het is net een film
Waar ik in speel
Ik kijk nu al uit
Naar het laatste deel
Ik voel me niet echt
Ik ben niet meer mezelf
Het is de pijn
Waaronder ik bedelf
Ik probeer nu te kijken
Naar lichtpunten in het heden
En vergeet het liefst heel snel
Het akelige verleden

Leugens

Leugens en bedrog
Beheersen jouw leven
Maar besef één ding
Ik kan er niet meer tegen
Een drijfveer in mij
Moet de waarheid achterhalen
De woede in mij
Wil jou flink laten balen
Het zijn echt niet
Alleen mijn spoken
Die ons huwelijk
hebben gebroken
Ik weet gewoon
Dat je tegen me liegt
Ik weet gewoon
Dat je me bedriegt
Maar al is de leugen
nog zo snel
de waarheid
achterhaald hem wel
dus wees redelijk
en vertel waar het op staat
voordat je hier
met ruzie de deur uitgaat
denk één keertje niet aan jezelf
maar aan de kinderen
want ook hun pijn kan je
met de waarheid verminderen
laat ons drieën
niet langer lijden in last
maar hou de grond
onder onze voeten vast.

Ik kan niet meer

Ik wil niet meer
Ik mis gewoon de kracht
Moet ik springen
Of pillen slikken
Is dat waar je op wacht
Als dat zo is
Wees dan getroost
Ik sta al op het randje
Van het dak van onze flat
Maar als ik naar beneden kijk
Dan zie ik daar mijn kinderen
Het is de liefde voor hun die het me belet

Woede

Ik wil schoppen
Ik wil slaan
Ik wil zo graag
Mijn woede laten gaan

Sommige mensen
Hebben een gat in hun hand
Maar jij
Hebt gewoon geen handen

Waar moet ik heen met mijn gevoel

Waar moet ik heen met mijn woede
Waar is in godsnaam mijn zelfrespect
Waar is mijn doel van leven gebleven
Alles , ja alles heb je me afgenomen
Ik ben een automatische piloot
Vierentwintig uur per dag moeder
Vierentwintig uur per dag huisvrouw
Met twee schatten van kinderen als enige doel
Voor hun moet ik er zijn
Voor hun moet ik blijven bestaan
Maar ik persoonlijk maak er liever een einde aan

©spiritlady

 

 

 

 

28/09/2012 12:09

Reacties (17) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/03/2013 17:50
Knap, mooi, goed, je mag best trots zijn :)
03/03/2013 17:56
Als ik zie waar ik nu sta geloof me dan ben ik apetrots
03/03/2013 19:39
:) Fijn om te horen.
03/07/2012 09:01
helaas herkenbaar... ik heb er kippenvel van op mijn armen!
03/07/2012 08:51
Wow, ik krijg er rillingen van omdat ik dit zo herken in zijn geheel. Is bij mij ook de reden waarom ik aan een boek begonnen ben en probeer te schrijven, al moet ik hierin nog veel leren ;-).
03/07/2012 08:48
petje af
03/07/2012 08:48
Dit gaat heel diep. Werkelijk heel erg diep. Wat je nu schrijft raakt me echt, wat goed dat je dat durft!
03/07/2012 08:48
heel indrukwekkend!
03/07/2012 08:48
Goed geschreven!