Public

Als de sterren aan de hemel staan

Wolf407 > Romantiek

Liefde en genegenheid is nooit verkeerd Had ieder mens dat maar geleerd

 

Als de sterren aan de hemel staan
Als de bomen beschenen worden door de volle maan

Als de avond het woud en omringend landschap met zijn duistere deken
Als het licht van de dag begint te verbleken

Als de zon zijn plek met de sterren en de maan verruild
Als de wolf naar de maan huilt

Is er weer een dag verstreken en voor bij
En begroet je de avond vrij en blij

Kijk je uit over het landschap beschenen door die zachte gloed
Het licht van de maan maakt je blij, doet je goed

Het licht van de maan maakt herinneringen bij je los
Herinneringen die je bezorgen een zachte blos

Herinneringen van die nachten nog niet zo lang geleden
Die nachten waarbij jij in zijn armen was gegleden

Die nachten zo vol passie en kracht
Die nachten die je niet voor mogelijk hield en had verwacht

Nachten zo passievol en vol vuur
Nachten die duurden menig uur

Al die herinneringen glijden in je herinneringen weer voorbij
Herinneringen je zo zoet smaakten en je maakte zo blij

Je kijkt naar de maan die zo helder en vol daar aan de hemel staat
En met zijn zachte schijnsel zo teder streelt je gelaat

Je hoort het gehuil van de wolf naar deze zelfde maan
Je kijkt op en ziet de wolf daar op het bospad staan

Je kijkt naar de wolf die daar staat en naar jouw staart
Je hart slaat sneller met een sneltrein vaart

Je voelt weer wat je eerder gevoeld had
Een gloed in je zo warm en apart

Je weet het niet te omschrijven zo heerlijk en onbeschrijfbaar
Een gevoel zo heerlijk en toch verwarrend en raar

Een gevoel dat er eigenlijk niet mag zijn
Een gevoel toch zo heerlijk en fijn

Je weet dat je naar die ander eigenlijk niet zo mag verlangen
Toch houd dat gevoel je in zijn greep gevangen

Maar is liefhebben en liefde geven dan zo verkeerd
Het verlangen is als een vuur dat alles verteerd

Is het dan een misdaad die ander te begeren
Ja, het kan iemand bezeren

Maar het gevoel is zo puur en zuiver
Dan opeens voel je een rilling een huiver

Je voelt twee zachte armen die je omarmen
Je voelt hoe zijn lichaam je begint te verwarmen

Langzaam draai je je om
En valt in zijn armen heel stil en stom

Jouw lippen zoeken gretig de zijne
Zijn kussen smaken naar de zoetste wijnen

Je voelt je smelten en voelt hoe jullie lichamen elkaar vinden
Je voelt hoe zijn lippen en zijn handen je beginnen op te winden

Langzaam zakken jullie weg in een roes van liefde en geluk
Jouw avond kan niet meer stuk

Je zweeft op wolken van geluk en genot
Je leeft in een paradijs tot

De zon weer opgaat en hij moet gaan
Je kijkt hem na terwijl je voor het raam blijft staan

Dan zie je die wolf weer op het bospad staan
Die zich langzaam omdraait om het woud in te gaan

Nog eenmaal hoor je hem huilen naar de maan
En je schrikt op je had hem verstaan

Liefde en genegenheid is nooit verkeerd
Had ieder mens dat maar geleerd

28/09/2012 12:09

Reacties (12) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/07/2012 09:00
Toppie hoor Wolfie. Alweer.....
03/07/2012 09:00
prachtig alweer....had ook niet anders verwacht....D
03/07/2012 09:00
Top !
03/07/2012 09:00
hier draait het om ,liefde en genegenheid dat wil een ieder geven en voelen
03/07/2012 09:00
heel mooi:)
03/07/2012 09:00
Liefde en genegenheid zal je hart verwarmen, Verlangen we niet allemaal naar de veiligheid van een paar armen
03/07/2012 09:00
Liefde en genegenheid kan je alleen krijgen als je het toelaat, en ik weet dat armen niet zo lang zijn, maar als ik jou een omhelsing kon geven, dan deed ik dat, want jij hebt dit weer mooi verwoord. duim en plus