Public

Dit kost me de kop meneer van der schaft raadsman,

Spiritlady > Xead - Politiek & Sociale problemen

Maar ik ga het toch doen, een schaamteloze onthulling, ik ga met de billen bloot.

Roept u maar

Roept u maar, hoelang roepen we al ? Door het hele land horen we de stemmen van onvrede zich door de straten verspreiden. Dit is niet goed, dat is niet goed, het gaat maar door, het gaat maar door. Als een koord om onze nek, voelen we de klachten zich verzamelen. Langzaam wordt het koord wat strakker aangetrokken. De onvrede verzameld zich langzaam door, de ruimte om te ademen wordt steeds krapper. Duidelijke structuren worden uiteengezet, en door regels bijeengehouden. Nieuwe regels worden neergezet om de oude te kunnen handhaven. Als een web wordt het om ons heen gesponnen, en in het midden zitten we vastgekleefd en beperkt voor ons uit te staren en te roepen. Ik wil vrij, Ik wil mijn vrijheid terug.

Maar hoe hard we ook roepen onze stemmen worden niet meer gehoord.

Als ik alleen naar de laatste verkiezingen kijk. Kijk naar het CDA, deze is toch reeds flink afgestraft van de 32 zetels hebben ze er nog maar 11 over. Het land heeft gesproken , we hebben ze afgedankt. Het vertrouwen is weg in die mensen die jaren hebben mogen regeren. Maar mensen wat schets mijn verbazing, toch zitten ze nog steeds in het kabinet. Hoe is dat in godsnaam mogelijk ? We waren toch duidelijk, we hebben toch geroepen? Maar wie heeft onze stem gehoord ? Niemand , nee niemand heeft het gehoord. En nog erger, ze hebben het ook niet gelezen. De verkiezingsuitslagen stonden toch immers zwart , wit op papier.

Vastgekleefd in ons web, aanschouwen we het gebeuren.

We roepen, maar onze stem wordt niet meer gehoord. Als kuddedieren aanvaarden we ons lot, binnen de uitgezette hekken en afrasteringen. We willen wel springen maar het hek is zo hoog. Kan ik het wel halen? Wat als ik nu de enigste ben die springt. Pffft dan moet ik me straks schamen, voor die ene uitspatting. Mijn gewaagde poging om te ontsnappen uit het web. Ik zou me naakt voelen als ik daar in mijn eentje zou staan, te kijk voor de hele wereld. Want de kans is groot dat het nieuws niet binnen de grenzen zal blijven. De angst en de schaamte houdt ons op de plek. Het houdt ons als makke schapen, binnen de hekken.

Ik ga jullie nu een onthulling doen.

Mijn hele leven heb ik in een web gezeten, in angst en schaamte geleefd. Ik heb me geschaamd, ja rot geschaamd, voor mijn lichaam die in mijn ogen nooit perfect is geweest. Tot diep in de zomer vertoonde ik me in coltruien en lange mouwen, zodat niemand ook maar iets van mijn lijf kon zien. De hele zomer in een zinderend gevecht tegen mezelf. Moed verzamelend om door die schaamte heen te gaan. Vechtend met de angst om veroordeeld te worden op mijn lichaam die ik angstvallig verborgen probeerde te houden. En als ik dan aan het einde van de zomer, eindelijk voldoende moed had verzameld om er doorheen te gaan, viel het allemaal eigenlijk reuze mee. Waarschijnlijk zou ik minder aandacht hebben getrokken als ik gewoon had meegedaan met de rest, en een beetje bloot was gegaan.

Jaren later, zat ik vast in een zelf geweven web.

Een huwelijk waarin ik werd bedrogen, besodemieterd, vernederd en onderdrukt. Geloof dat we het zelfs wel kunnen samenvatten als geestelijk mishandeld. Niets, helemaal niets was er nog van me over. Mijn eigenwaarde was gedaald naar 0,0. En lichamelijk  zat ik volledig in de beperking. Ik voelde me uitgekost door alles en iedereen. Ik voelde me niet meer gezien , niet meer gehoord, machteloos vastgekleefd in het web. Als slachtoffer van het leven, klaagde ik over alles wat mij wel niet werd aangedaan. Maar er was niemand die mijn stem kon horen ,die lag  verborgen onder de angst en de schaamte.

Ik kreeg een hand toegestoken.

Een gouden kans om te ontsnappen aan mijn zelf geweven web. Ik kreeg een dochter, die mijn ogen heeft geopend. Door haar heb ik alle moed kunnen verzamelen om te springen. Zij heeft mij de kracht gegeven om door de schaamte en de angst heen te gaan. En ik kan jullie alleen maar zeggen dat hoe groot de angst en de schaamte ook zijn. Toen ik eenmaal was  gesprongen kwam ik  er achter dat ik gewoon bleef ademhalen en mijn leven gewoon verder ging.  En dat is wel de meest verwonderlijke ervaring geweest die ik in mijn leven heb meegemaakt. Al die tijd, vechtend tegen de angst voor het ophouden van mijn bestaan, bleek het zoveel makkelijker te zijn om te springen.

Meneer van de schaft raadsman, ik las uw stuk en dat heeft mij aan het denken gezet.

Het is niet niks wat u van ons vraagt. Helemaal met de billen bloot, voor het gehele land, en waarschijnlijk ook nog voorbij onze grenzen. Ik voel de angst en de schaamte sidderen. De eerste weerstand proef ik al, en lees ik onder uw stuk. We roepen al zolang en worden niet gehoord. We willen wel springen, maar de angst en de schaamte houden ons vast in het web. Maar ik heb geleerd van het verleden, ik heb mijn lessen gehad. Ik laat me niet langer beperken, en ik wil u bedanken voor uw toegestoken hand. Ik zie het als een gouden kans om te ontsnappen uit het web wat we zelf geweven hebben. Van het weekend zei ik u als u zoveel naturisten weet te verzamelen dan zal ik naakt naast u gaan staan, vooraan. Maar vandaag ga ik met de billen bloot en kan ik u vertellen. Dat ik mij losmaak van de angst en de schaamte en zal springen. Op de geplande datum zal ik daar staan geheel in mijn blootje. Alle kleding gooi ik van me af, als een bevrijding uit de beperking die mij lange tijd op de plek gehouden heeft. Gewoon omdat ik weet dat ook al sta ik daar geheel in mijn eentje, volledig ontbloot, los uit de beperking, dat ik zal blijven ademhalen en mijn leven gewoon door zal gaan. Dus wat kan ik verliezen ? Niets helemaal niets, er is voor mij alleen maar winst te behalen. En dat ik er niet alleen sta , daar heb ik alle vertrouwen in, want u bent daar, hoe dan ook als toegestoken hand. En jack en kikafonie zullen er ook zijn. In het uiterste geval zal het dus hooguit een privé feestje worden. Bij deze proost ik dan alvast, op de mensen waarvan ik weet dat ze zullen kiezen voor een leven los van beperking, en hun woorden door daden durven te onderschrijven.

Ik ga springen,

Ik maak me vrij, ik vlieg mijn vrijheid tegemoet. Jack, mr van der schaft raadsman en kikafonie springen met me mee. Wie durft nog meer te gaan voor de gewaagde sprong in de diepte, wie vliegt er met ons mee ???????????????????????????

©spiritlady

28/09/2012 12:09

Reacties (35) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/07/2012 10:00
Gelezen, geen commentaar. Trouwens Mr.vanderSchaft en Isabelle hebben zich teruggetrokken.
03/07/2012 09:05
Ik was al gevallen
03/07/2012 08:54
heb ook nog twee springers van buiten af 999.983 gaat goed man we komen nog wel op die miljoen, het gaat lukken let maar op
03/07/2012 08:54
mooi geschreven!
03/07/2012 08:54
super marloes staan we nu op 999.985
03/07/2012 08:54
Ik vlieg met jullie mee!
03/07/2012 08:53
haha ben meteen weer gestegen in de lijst , mijn billen doen het goed