Zoveel eenzaamheid te midden van overbevolking! Hoe is het toch mogelijk? Iedereen, niet alleen op zoek naar zichzelf, maar ook naar die ander. Niemand wilt alleen door het leven, maar zoeken naar liefde is zoeken naar het onmogelijke ... Echte liefde onstaat spontaan door aantrekkingskrachten die ons verstand te boven gaan ...

Slecht zicht

Zijn eerste is hij, zonder een spier te vertrekken, ijskoud voorbij gelopen.

Zij kenden elkaar toch niet. Het doosje chocolaatjes voor haar heeft hij maar aan zijn moeder gegeven.
De tweede had het allemaal te letterlijk genomen. Daar stond zij, mét zonnebril en geleidehond. Ze was dus écht blind!
Nummer drie? Dat bleek zijn bloedeigen tante te zijn, zo een hekel had hij nu ook weer niet aan zijn oom.
Vier: Zij wilde meteen bij hem intrekken.
Vijf: Vroeg als eerste, of hij van kinderen hield.
Zes: Was een verklede man! Zeven, acht, negen, tien.  Wie niet héél snel weg is  … ?

Blind Dates …

Het land der blinden:

Eénoog is koning, die met kleverige vingers om zich heen graait                                                             

Wanhoop die Eenzaam, ongewenst van achteren neemt…

Sorry for being rude, maar zo is het.
 

Staat op deze statiegeld? 
Uiterste verkoopdatum ruim overschreden.
Niet goed, geld terug.
 

Alsof je een kroketje uit de automatiek trekt.

Hoe slecht moet je zicht zijn om hierin te verdwalen? Aan het aantal dating-bureau´s te zien niet zo erg. Dolende zielen op weg naar Dante´s Purgatorium, maar van Goddelijke Komedie is hier geen sprake. Wat wil De Mens? De Mens wil delen. En zich vermenigvuldigen. Oké. Maar in dit geval is het resultaat toch zeker minder dan de som van de beide delen. Dit zoeken lijkt meer op de bekende Olifant, denderend door het porselein in Eros nachtkastje. Misschien zouden wij ons meer op het spel moeten richten, in plaats van op de knikkers. De roep van de natuur volgen, dus.
Hmm ... Toen ík dat aan mijn date voorstelde, antwoordde zij héél onbeleefd.

Die roep van de natuur dus;

Het Damhert staat dagen in de mistige koude weemoedig loeiend te verlangen. Hoe romantisch … Vinden de meisjes …
Maar kijk dan eens hoe de mannetjesegel het vrouwtje urenlang in een kringetje achtervolgt. Een stekelig voorbeeld, dat ben ik met u eens,
De mystieke paringsdans van de bidsprinkhaan dat, dat vind ik nu weer niet zo'n fijn voorbeeld. Zij bijt aan het eind van de daad zijn kop eraf! En van de duizelingwekkende caperiolen van de paradijsvogel, tijdens zijn balts, moet ik al helemaal niets hebben. Ik struikel over mijn eigen voeten wanneer ik alleen al aan dansschoenen denk. En zelfs hij loopt af en toe een blauwtje.
De overweldigende kleurenpracht in de hofmakerij van de pauw dan, maar hij is weer te arrogant en verwaand.

Geloven wij niet meer in lotsbestemming, zijn wij gewoon te lui geworden en willen wij zonder er voor te moeten werken, de gunst van de edele jonkvrouw winnen? Het spel van aantrekken en afstoten nu een soort van poolbiljart. Inderdaad, gespeeld door blinden.

Lui, lui, lui !!!

Nog even, en wij nemen voor de hofmakerij gewoon een "Stand-in."

(voor Kirsti)