Mijn vrouw is een lieve, mooie vrouw. We zijn al lang bij elkaar en 3 jaar getrouwd. We hebben al een kind dus je zou bijna denken het perfecte plaatje. Alleen 1 probleempje. Ze houdt niet van seks.

Hoe het begon

Op de middelbare school leerden we elkaar kennen. We vielen al snel voor elkaar en begonnen een relatie. We hadden allebei nog nooit echt een serieuze relatie gehad dus het was allemaal nieuw. Zij wilde graag met mij zoenen, daar had ik natuurlijk geen bezwaar tegen dus dat gebeurde al snel. Ik was er helemaal vol van en genoot enorm. Zoals bij mannen meestal gebeurt kreeg ik meteen een onderbuik gevoel. Het andere effect dat het zoenen had probeerde ik natuurlijk meteen te verbergen. Een aantal maanden in onze relatie gingen we wat meer dingen proberen, steeds een stapje verder en de grenzen opzoeken. Er was alleen wel één afspraak, geen seks!

Na een paar jaar een relatie te hebben gehad besloten we om te gaan trouwen. Een grote stap, maar we waren er zeker klaar voor. Natuurlijk had ik ook meteen in mijn achterhoofd dat onze afspraak zou vervallen als we gingen trouwen. Jazeker, ik keek uit naar de seks. Ze had me verteld dat ze er eigenlijk wel tegenop keek, maar ja dat is voor een vrouw natuurlijk heel anders dan voor een man.

Trouwen

Toen het eindelijk zo ver was en we hadden genoten van onze huwelijksdag kwam natuurlijk de nacht. Eerlijk gezegd waren we gewoon hartstikke moe, dus dat was tegen elkaar aankruipen en in slaap vallen. De dagen daarna waren voor mij heel erg spannend. Ik wilde mijn huwelijk consumeren zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen. Hoewel we heerlijk genoten van het samenzijn en zoenen en strelen merkte ik al snel dat ze de boot afhield. Hier was ik wel wat teleurgesteld over, maar ik dacht ook bij mezelf, er zijn nog genoeg dagen en jaren voor ons.

Na ongeveer een week was het dan toch zo ver. De eerste keer voor ons beiden. Het was speciaal en ik genoot er van. Voor haar was het anders. Het deed pijn, het voelde raar en het deed haar weinig plezier. Hier baalde ik natuurlijk enorm van en je voelt je als man toch ook tekort schieten.

De begin tijd van ons huwelijk hadden we af en toe seks, als man wil je natuurlijk elke dag wel (een paar keer), maar dat zat er niet in. Het was dan ook eerder 2 maandelijks dan maandelijks. Een flinke tegenvaller moet ik eerlijk toegeven.

De volgende stap

Toen we een jaar getrouwd waren besloten we dat we graag een kind wilden. Een mooie beslissing waarmee je weer een stap verder zet. We waren beiden blij met deze beslissing en, tot mijn grote blijdschap, begonnen meteen met het proberen te verwekken van ons kind. Een aparte tijd. Aan de ene kant was ik blij dat we regelmatig seks hadden, maar aan de andere kant was het nogal gepland. We hadden namelijk seks in haar vruchtbare periode en daarna was het weer stil. Van die week heb ik natuurlijk enorm genoten, maar ik merkte dat dat niet zo was bij mijn vrouw. Het klinkt misshien raar en egoïstisch maar ik had al snel zin in haar volgende vruchtbare week en hoopte dat het nog even zou duren voordat ze zwanger was.

Tot ons grote geluk, maar toch ook een beetje balen voor mij, is mijn vrouw erg vruchtbaar. Meteen raak dus. Hier was ik natuurlijk erg trots op, maar vond het erg jammer dat het verwekken al zo snel klaar was. De zwangerschap was dus begonnen en tevens de misselijkheid. Het werd snel duidelijk, ze had totaal geen zin om "de daad" met mij te verrichten. Een grote domper in een heugelijke tijd. Toen ze al bijna 3 maanden zwanger was zat ik een boek te lezen over zwangerschap. Hierin stond vermeld dat na 3 maanden de hormonenhuishouding bij een vrouw verandert, waardoor de zin in seks weer terugkomt. Naast het feit dat alles op de echo goed bleek te zijn was dit een leuk vooruitzicht. Ik had weer hoop. Om een lang verhaal kort te maken, er veranderde niks. Ze had totaal geen zin en vond het ook een eng idee.

Na de bevalling

De weken verstreken en uiteindelijk kwam daar de bevalling. Een mooi moment. Al snel begon ik ook af te tellen naar de tijd dat we van de verloskundige weer intiem mochten zijn. Die tijd kwam sneller dan ik had gedacht. Ik had enorm zin om er weer aan te beginnen, het was namelijk al bijna een jaar geleden dat we seks hadden gehad. Maar nee het zat me niet mee. Mijn vrouw had totaal geen zin om seks te hebben, ze had de zin gewoon niet. Ik was blij dat we een mooi kind hadden gekregen maar aan de andere kant baalde ik als een stekker. De zwangerschap en bevalling hadden volledig haar zin weggenomen. Mede door de borstvoeding waren haar borsten een no-go area.

Gefrustreerd

Het was een moeilijke periode voor mij. Hoe erg ik het ook vind, de gedachte van ontrouw kwam in me boven. Gelukkig heb ik het niet zo ver laten komen. Niet dat ik niet pogingen heb gedaan, maar het lukte me (gelukkig) niet om een vrouw zo ver te krijgen. Ik had erg medelijden met mezelf en was eigenlijk ook een beetje boos. Ik kan wel zeggen dat ik seksueel gefrustreerd raakte. Ik besteede veel tijd aan datingsites en bezocht stiekem sites die je moeder niet wil zien. Hoewel dit allemaal tijdelijk plezier gaf voelde ik me ook wel schuldig

De ommekeer

Een tijdje geleden had ik een gesprek met mijn vrouw. Ze begon er zelf over. Ze was bang, bang dat ik "het" ergens anders zou gaan zoeken. Iets wat ze heel goed begreep, maar niet wilde. Ik stelde haar gerust met het feit dat ik niet was vreemdgegaan en voelde me een enorme klootzak en egoïst. Ze vertelde me dat ze het wilde proberen. Hoewel ze er zelf totaal geen zin in had.

Er volgde een rare tijd. Aan de ene kant was ik blij dat we regelmatig (wekelijks) seks hadden, maar het voelde ook wel vreemd. Ik wist dat ze er zelf geen genot uit haalde en het alleen maar voor mij deed. Een raar idee en het voelde alsof ik haar gebruikte. We hebben veel samen gesproken. Heel veel. Uiteindelijk heb ik me er overheen gezet en me gefocust op het feit dat ze het uit liefde voor me deed en niet uit het gevoel dat het moest.

Eigenlijk heel bijzonder dus. Mijn vrouw deed iets waar ze zelf geen zin in had en totaal niet leuk vond, alleen maar omdat ze van me hield. Eigenlijk heel mooi dus, misschien wel mooier dan seks met een vrouw die het doet omdat ze het lekker vindt.

De huidige situatie

Na een tijdje kreeg ze het gevoel weer terug. Zelf kon ze er ook weer (af en toe) van genieten. Ik was enorm blij voor haar en het streelde natuurlijk ook wel mijn ego dat ik haar weer kon laten genieten.

Ik kan zeggen dat we nu misschien wel bijna het perfecte seksleven hebben. Mijn vrouw geeft mij belangeloos waar ik behoefte aan heb. En ik doe mijn best om haar genot terug te geven. Het is een lange weg geweest maar ik kan nu zeggen dat ons seksleven een dikke voldoende krijgt.

Dus geen "seks omdat het moet", maar vanuit liefde. En zo is het toch uiteindelijk bedoelt?

Mijn vrouw is de beste!