Public

Hoe ontdek je dat je kanker hebt

Maaike82 > Xead - Gezondheid

In dit artikel wil ik omschrijven wat ik ruim twee jaar geleden heb meegemaakt toen ik ontdekte dat ik hodgkin, een vorm van lymfklierkanker had.

Hoe ontdek je dat je kanker hebt?

Ik wil vooraf vertellen dat iedere situatie en vorm van kanker en dit ontdekken anders is. Ik ga hierin wat er bij mij is gebeurd, maar dit zegt totaal niets over wat er bij anderen gebeurt. Ik ben ook geen arts, slechts een ervaringsdeskundige. Ik ken meer mensen in mijn omgeving die kanker hebben of hadden, deze hebben totaal andere verhalen. Dit verhaal is dus geen absolute waarheid. 

 

Kerstmis

Op eerste kerstdag 2009 zat ik met familie aan het kerstdiner. We zaten te praten en te eten en het was een gezellige avond. Op een gegeven moment ging ik met mijn hand langs mijn hals en voelde een bult iets boven mijn sleutelbeen. Op dat moment heb ik hier verder geen aandacht aan besteed en ben gewoon verder gaan eten.  Door mijn familie-achtergrond was ik wel meteen alert en wist ik dat dit niet normaal was. Die avond heb ik mijn partner hier aan laten voelen en ook hij vond de bult groot

 

Huisarts 

Na kerst ben ik, eigenlijk omdat ik graag gerustgesteld wilde worden naar de huisarts gegaan. Ik ging er op dat moment van uit dat die bult niets bijzonders was. 

Mijn huisarts vond de bult wel erg groot en gezien mijn achtergrond stelde hij voor te gaan bloedprikken en een echo te laten maken. Dit heb ik gedaan.

Vrijwel direct daarna ben ik gaan bloedprikken. Binnen enkele dagen had ik ook de echo waar over gesproken was. Uit deze onderzoeken kwam weinig bijzonders afgezien van een te hoge bezinking. Dit duidt op een ontsteking ergens in mijn lichaam, net zoals opgezette lymfklieren. Dit was de bult in mijn hals ook, hoewel erg groot. Ik heb toen antibiotica gekregen en als aan het einde van de kuur de bult niet verdwenen was moest ik terugkomen.  

 

Doorverwijzing

Na een ruime week was de bult niet weg, sterker nog aan de andere kant van mijn hals was ook een bult voelbaar geworden. Ik ben dus terug gegaan naar de huisarts. Deze heeft me toen, met spoed doorgestuurd naar het ziekenhuis. Hij dacht of aan de kattenkrabziekte of een vorm van lymfklierkanker (pfeiffer was al uitgesloten). 

Op maandag kon ik terecht (inmiddels ruim 2 weken later) bij een internist/hematoloog.

 

Achtbaan

Bij het eerste bezoek aan de internist begon de achtbaan die geleefd worden door het ziekenhuis heet. 

Een achtbaan waar ik met een tussenpauze, 9 maanden in zou belanden. 

De internist besloot direct dat er dezelfde dag nog een punctie van de bult gemaakt moest worden evenals een longfoto. De volgende dag moest ik direct terugkomen voor de uitslag hiervan.

Bij een punctie wordt met een naald wat cellen opgezogen uit een gebied. 

Op mijn longfoto was wat onduidelijk weefsel te zien wat niet goed geinterpreteerd kon worden op basis van deze foto. De punctie van de bult liet zien dat de cellen hierin in ieder geval geen uitgezaaide kanker was. Het waren lymfkliercellen. Het was inmiddels wel vrijwel zeker dat ik kanker had, welke vorm, stadium en of het behandelbaar was was nog niet duidelijk. 

Om een diagnose te stellen moest was dit echter nog niet genoeg. Om lymfklierkanker vast te stellen moet een biopt genomen worden. Deze zou donderdag plaats kunnen vinden. Gezien de tijd van de dag moest ik de volgende dag terug naar huis ziekenhuis voor een gesprek met de anestesist.

Bij een biopt wordt opratief wat weefsel weggenomen dat onderzocht kan worden door middel van allerlei kleuringen en een microscoop.

Op donderdag moest ik al vroeg in het ziekenhuis zijn. Ik moest nuchter zijn en op een gegeven moment medicatie nemen die me rustiger zou maken. Helaas moest ik een extra tijd wachten, dus heb ik een paar uur stoned in een ziekenhuisbed gelegen. De opratie verliep goed en aan het eind van de dag mocht ik naar huis.

En toen begon het wachten... Wachten op de uitslag, wachten tot de beslissing over mijn leven viel. 

 

Telefoon

Na een week wachten ging op 21 januari tegen 6 uur 's avonds de telefoon. Het was mijn arts. Hij had nieuws. Ik bleek hodgkin lymfoom te hebben. een goed behandelbare vorm van kanker, stadium was nog niet duidelijk. 

Hiervoor moest ik een petscan ondergaan. Dit kon enkele dagen later. Ook werd ik doorgestuurd naar een acedemisch ziekenhuis.

Een petscan is een scan waarbij een goedje wordt ingespoten wat kankercellen zichtbaar maakt op een scan. Hiervoor moet je een uur stilliggen op dit goedje in te laten werken. Het stil liggen is van belang, omdat het goedje ook reageert op glucose. Dit zet je lichaam om als je beweegt. (zie foto voor een voorbeeld van hodgkin zoals het zichtbaar is op een petscan)

Ook moest ik een beenmergpunctie ondergaan. Ik heb nog nooit zo'n pijnlijk en rot onderzoek ondergaan.    Maar het moest, ze moesten weten of ik kanker in mijn beenmerg had.

Bij een beenmergpunctie wordt een stukje bot uit je bekken gehaald en met een naald beenmergcellen gehaald. Dit wordt vaak als erg pijnlijk ervaren. Dit stukje bot en de beenmergcellen moeten onderzocht worden op kankercellen. 

 

Acedemisch ziekenhuis

Na de petscan kwam ik terecht in het acedemisch ziekenhuis. Een groot verschil met het streekziekenhuis waar ik vandaan kwam, veel massaler, zakelijker en drukker. Na drie kwartier wachten werd ik bij mijn arts geroepen, een echte professor.

Hij vertelde mij dat er geen kankercellen in het beenmerg te vinden waren of onder mijn middenrif. Ik had wel drie kankerhaarden boven mijn middenrif (aan beide zijden van mijn hals en in het vlies rond mijn longen, medinastinum). Hiermee belandde ik in stadium 2 van de ziekte.

Na de diagnose werd de behandeling besproken. Hierover later mee in een volgend artikel. 

28/09/2012 12:11

Reacties (6) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/07/2012 10:10
Fijn om hier in de reactier te lezen dat het nu weer goed met je gaat. Goed geschreven artikel, het kan aan anderen een beetje inzicht geven hoe dat allemaal werkt met die onderzoeken enz.
03/07/2012 10:10
Dat is ook mijn insteek met het vertellen van mijn verhaal. Ik denk dat het goed is om ervaringsverhalen te schrijven over hoe je wereld veranderd als je kanker (of een andere ernstige ziekte) blijkt te hebben. Het is iets wat je je zo moeilijk kan voorstellen...
03/07/2012 10:10
Het gaat vrij goed met me hoor. Ik doe een poging het hele verhaal van de afgelopen twee jaar op papier te zetten (of eigenlijk op xead). Ik ben inmiddels alweer bijna anderhalf jaar klaar met behandelingen en ook schoon. :-)
03/07/2012 10:10
duim!
03/07/2012 10:10
Dank je!
03/07/2012 10:10
Een duim omhoog. Hopenlijk komen er goede tijden aan. Suc6 op Xead.