Praatgroep Xead; praten, schrijven en lezen lucht op!

Welkom bij de praatgroep Xead. Iedereen is hier welkom. Iedereen is anders. Iedereen is uniek. Jij bent uniek. (Net als alle anderen overigens.)

Praatgroep Xead; praten, schrijven en lezen lucht op!

"Stel je maar even voor" hoorde ik de aardige mevrouw, die gespreklseider bleek te zijn, zeggen. Ik begon te stamelen: "Hallo, ik...ik ben Mandy".

"HALLO MANDY" klonk het in koor, "WAT IS JOUW PROBLEEM?" Stilte. Verwachtingsvolle blikken vielen mij ten deel en ik werd er verlegen van. Een groot aantal ogen staarde mij glazig aan, verkennend en nieuwsgierig. Een beetje ongemakkelijk voelde het, ik was zoveel aandacht niet gewend.

De aardige mevrouw zag mijn spanning en probeerde uiterst vriendelijk en quasi nonchalant door te vragen, maar een lichte dwingende toon schemerde door haar stem heen: "Toe maar, vertel de groep maar waarom jij hier bent. Waarom wil jij bij deze groep horen? Wees niet bang, we vinden niets gek. Je kunt hier overal over praten."

Overal over praten?

Dat klonk veelbelovend. Ik probeerde voor mezelf een goedlopende, kloppende Nederlandse volzin te produceren, maar ik kreeg geen woord over mijn lippen. Het raden begon: "Heb je een stotter probleem?", "Ben je bang in grote groepen?", "Lijd je aan faalangst?" Teveel om op te noemen. Één iemand presteerde het zelfs om te vragen of ik misschien geen Nederlands sprak. Hm. Volgens mijn behaalde taaltoets op de pabo beheers ik het Nederlands op een ruim voldoende niveau. Maar dat schijnt niet veel te zeggen.

Het voelde een beetje als een soort 'Wie ben ik?', maar dan in een andere vorm. 'Wat heb ik?' komt nog het meeste in de buurt. Of 'Hints!'. Of de 'Dierenwinkel', van de Lama's. Kent u ze nog? Nou goed, ik wijd te ver uit. Wat is mijn probleem was de vraag.

Zomaar even tussendoor, om te kijken wie dit verhaal echt gelezen heeft, zomaar een klein experimentje..zou het leuk zijn wanneer je reageert op dit artikel met in je reactie een getal in cijfers. Wanneer je dit gebruikt in je reactie weet ik dat je meer gelezen hebt dan alleen de inleiding en het eind. Ik ben stiekem ontzettend benieuwd!

Praten dus... Genoeg stof tot nadenken, genoeg praatvoer uit mijn leven. En anders wel uit mijn hoge hoed, mijn dikke duim of mij nek. Allen kunnen dienst doen!

Een innerlijke strijd werd er gevoerd.

Hoe goed ken ik deze mensen nu eigenlijk? Ga ik hen mijn hele leven tentoonstellen? Zou ik hier mijn ziel en zaligheid, open en bloot kunnen verwoorden? Wat hebben de mensen aan mijn ellende.. Wie wordt er beter van te weten dat ik een rotdag heb, het niet meer zie zitten, geen zin meer heb in wat dan ook.. Hm.

Maar aan de andere kant; wat kan het opleveren? En wie schaad ik ermee om het wél te doen? Misschien lucht het wel enorm op, hebben anderen ideeën of suggesties waar ik mee vooruit kan of kan ik anderen helpen niet dezelfde fouten te maken die ik al voor ze heb gemaakt.

Praten is nooit echt mijn sterkste kant geweest. Ik ben sterker op papier. Dan kan ik rustig nadenken over wat ik wil zeggen en hoe ik dat wil vormgeven. Praten is zoveel directer, minder tijd, minder nuancemogelijkheden. Doe mij maar schrijven en lezen. Luisteren doe ik ook graag, maar lezen is in deze context eigenlijk hetzelfde. Reacties geven, een bemoedigend woord, een steubetuiging; alles zou welkom zijn.....

Wat heb ik eigenlijk te verliezen?

In feite maar weinig! Ik waag gewoon de sprong. Dit kan vrijwel alleen maar mooie dingen opleveren. Ik heb anderen wat te bieden, anderen kunnen mij tot steun zijn. Daarnaast is de mogelijkheid tot het sparen van punten, geld, een heel fijne bijkomstigheid. Geld verdienen met mijn ellende; ironisch. Maar wel het beste wat ik eruit kan halen. Dat liep overigens best lekker! De laatste weken loopt het wat terug, maar ik houd moed. Alle beetjes helpen en ik heb al bijna nieuwe warme schoenen bij elkaar gespaard. Wat onwijs fijn is voor mijn zere voeten....

"We geven het op hoor. Wat is dán jouw probleem?"

Oh ja, mijn probleem. Ik had nog geen antwoord gegeven. "Welnu, naast mijn depressie, mijn geldproblemen, mijn reumatische aandoening, mijn chronische oververmoeidheid, mijn gebrek aan zelfvertrouwen, mijn trauma's, mijn jarenlange cycli bij psycholoog en psychiaters, mijn faalangst en mijn stemmingswisselingen... heb ik eigenlijk nauwelijks problemen. Het spijt me, erg interessant ben ik niet ben ik bang."
 

Toch leuk dat je het interessant genoeg vond om te lezen ^^