Een boeiende tongzoen in de vorm van een gedicht

Onderstaand gedicht is geschreven in mei 1993 toen schrijver dezes voor het eerst van zijn leven verliefd was en zijn geluk niet op kon. Hij was helemaal in de wolken van zijn geliefde.

Alhoewel de verkering eerder begon, duurde het wat langer voordat de eerste tongzoen ontstond.

Daarna duurde het een tijdje voordat onderstaand gedicht gemaakt werd. Toch is het gedicht ontstaan vanuit een opwelling om het gevoel van dat ene moment te beschrijven en pakkend te verwoorden in een gedichtvorm.

Ook al heeft de verkering maar kortstondig geduurd, iets meer dan een half jaar, de intensheid van dat ene moment, de samensmelting van twee tongen in één mond, de taal die daaruit ontstaat, een voor dat moment onuitwisbare indruk, heeft een diepe indruk achtergelaten, iets wat altijd bij zal blijven.

Overigens ook al krijgt men daarna opnieuw de kans een tongzoen

bij een ander te verkrijgen, deze lijkt minder te zijn dan de allereerste tongzoen, maar kan in intensiteit de eerste tongzoen wel eens overtreffen.

Boeiende tongzoen

jouw lippen

Ik voel jouw lippen op de mijne

een gevoel van warmte stijgt in mij op

ik heb mij nog nooit zo gelukkig gevoeld

en deze zoen drukt zoveel uit.

openende deuren

Dan openen zich de deuren

het water bruist en gaat stromen

onze lippen worden bevochtigd

en onze tongen gaan spreken.

sprekende taal

het is een warme taal die onze tongen spreken

een taal die wij alleen begrijpen en voelen

dan is niets onbegrijpelijk

want wij zijn vervuld van elkaar!