Public

Soms botst het universum en zit je in het luchtledige

Kirsti > Boeken & schrijven

Soms gebeuren er zoveel dingen tegelijk. Het overzicht is even weg. Je prioriteitenlijst in het geding. Je zit even in het luchtledige niet wetend wat te doen.

 

Zoveel in één plaatje, zoveel kleuren, zoveel emoties.

 

Wat veel ineens

Vanmorgen schreef ik een artikel.

http://www.xead.nl/mijn-droom---mijn-samengesteld-gezin

Je schrijft over een droom, een toekomstbeeld. Maar oh wat zou je er al graag midden in willen zitten. Wetend dat je je droom hebt bereikt. Dat je droom ook werkelijkheid is geworden. Iemand wees mij op de fragiliteit van een droom. Zo waar, het is en blijft een droom. Maar ik moet erin blijven geloven. Het is mijn doel waar ik naartoe reis. Het houd me in beweging. Het bepaald mijn keuzes.

Op hetzelfde moment dat ik mijn artikel produceerde. Besloot er ook iemand een kleine droom van mij te verstoren. Het spatte uit elkaar. Hij had besloten zijn droom na te jagen maar met iemand anders. Het lijkt wel mijn lot. Gelukkig liep die kleine droom nog parallel aan mijn grote droom. Ze waren nog niet verweven.

 

Ik denk aan mijn artikel over mijn lot. Ik denk eraan dat ik schreef dat dit misschien mijn lot uit de loterij was. Maar ik weet ook nog dat ik schreef

is hij al mijn lot
mijn lot uit de loterij
de tijd zal het leren
misschien is hij opnieuw
een klik
om te komen bij mijn botsing

Mijn lot heeft mij getoond
Wat er aan het einde van de rit
op mij wacht
Misschien niet nu
maar ooit

Ik blijf erin geloven. Ik ben een romanticus. Ik wil een romanticus zijn. Het is wie ik ben.

 

Zoveel ineens

Soms een dag in een rollercoaster, maar ik weet ook aan deze rit komt een eind.  Aan het einde van de rit wacht weer de stabiele grond, ik stap uit en plaats mijn beide voeten weer stevig op de bodem.

 

Maar het is een heleboel voor een dag. Ik voel me even gebroken. Maar zoek de lijm in mijn eigen woorden. Ik plak en knip. Ik word weer rustig. Ik hoor mensen om me heen. Ik zie ze mij waarderen. Ik krijg weer langzaam lucht. Ik trek mijn gordijn weer open en voel de zon.

http://www.xead.nl/mijn-stralende-zon

Ik raak niet opgebrand

Ik laad mij weer op

Aan de stralende mensen om me heen

 

Soms als je even een flakkerend lichtje bent

Zoek een zon op

Zoek het felle licht

Laat je op tot een laaiend vuur

Word zelf weer een zon

En straal om je heen

Ik lees mijn soms wijze woorden. Ik laad me weer op. Om opnieuw te stralen. Ik wil mensen troosten, helpen, dingen doen inzien met mijn woorden. Dit keer doe ik het bij mezelf.

Ik was zo benieuwd naar de inhoud van mijn droomboot. Zal het niet zien, zal het niet weten. Ik weet dat ik verder vaar, langzaam van hem vandaan. Het was blijkbaar niet de gewenste inhoud.

Mijn kleine droom zo ondergeschikt aan mijn grote droom. Ik kan weer dromen. Heb gewoon af en toe een droom nodig.

Ik haal diep adem en voel de frisse lucht weer om me heen. De lucht is geklaard. Ik ga weer vliegen.

 haal dingen uit het plaatje en zie die kleine mooie rustgevende beelden van de dagelijkse dingen om je heen. Fietsende en wandelende mensen in de zon.

 

Vanmiddag heb ik leuke plannen, ik ga ervan genieten.

© kikafonie

28/09/2012 12:08

Reacties (7) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/07/2012 08:27
Hoop is het begin van leven :) heel mooi geschreven! En dromen KUNNEN SOMS uitkomen hoor:)
03/07/2012 08:27
wat schrijf je mooi
03/07/2012 08:27
Enjoy, whtatever happens, geloof , hoop en liefde ook al zegt je lichaam soms iets anders, maar jouw geest is en blijft een duikelaar die altijd weer boven komt.
03/07/2012 08:27
heel erg goed weer en jou dromen komen uit !
03/07/2012 08:27
Alweer een mooi en gevoelig artikel. Klasse!
03/07/2012 08:27
Leuk artikel
03/07/2012 08:27
heel mooi kika, je bent er heel goed in je gevoelens te verwoorden! en wie weet wat er allemaal nog op je pad komt? Spannend!