Public

Dagboek van een hoer 2

Madamex > Boeken & schrijven

Een nieuwe hoer............. das weer eens wat anders dan een ouwe

Hoofdstuk 2


Die eerste keer met een klant was niet precies wat ik er van verwacht had maar het was ook weer niet zo dramatisch als je misschien zou denken. De wat meer ervaren heren hebben een heel ander doel voor ogen dan de wat jeugdigere klanten.
Na een uitgebreide bubbelbadsessie met kaarslicht champagne en een muziekje op de achtergrond   (de kassa moet immers wel rinkelen en hoe meer tijd is hoe meer geld nietwaar)                                     kan ik zeggen dat hetgeen zich voltrok niet heel anders was dan de gemiddelde one night stand met een zelf gekozen, niet betalend, vriendje.
Ik kan zelfs zeggen dat er aan mijn persoontje behoorlijk veel aandacht werd besteed en dat het in dit geval voor de klant misschien nog wel belangrijker was dat we samen konden genieten dan dat hij alleen voor zichzelf aan het strijden was.
Ik zal deze ervaring niet snel vergeten terwijl ik weet dat ik voor de slager* niet veel langer deel uit zal maken van zijn geheugen dan het gemiddelde varken dat hij slacht.

Inmiddels is het dus een feit. Ik ben het nu echt…..
Het is gebeurd……..
Er is betaald…….
Het voelt anders.

Ooit vertelde een homoseksuele vriend mij dat hij al lang wist dat hij homofiel was maar dat het pas echt waarheid werd nadat hij ook werkelijk met een andere man seks had gehad.
Ik begrijp nu precies hoe dat voelt. Of eigenlijk ook weer niet.
Het feit ligt er maar of het nou goed of juist niet goed voelt weet ik niet.
Het lijkt alsof ik mezelf, net zoals mijn twee postadressen en telefoons, in twee verschillende delen heb neergezet.
Die ene IK die toch wel een beetje moeite heeft met de “goedkope” kant van het verhaal. Die waarvan de ouders nooit mogen weten hoe het werkelijk zit.
Die waarvan de groenteman al jaren vindt dat er niets bijzonders te melden valt over deze vrouw……… en dan die andere IK…
Die vindt dat je niet moet zeuren. Het  gewoon is zoals het is. Snelle centen. Zo wilde je het toch? Nou dan?!
Ik weet het nog niet helemaal. Het lijkt net alsof ik uit twee afzonderlijke personen wil bestaan en voorlopig hou ik dat maar even zo.
Op mijn werkdagen voel ik me wel zelfverzekerder, mooier misschien of sexier. Ik kan het niet precies benoemen maar het idee dat je aan de ene kant de uitdager bent en aan de ander kant juist de persoon die de wensen van een ander moet zien te vervullen is iets waar je niet te lang over na moet denken.
Het is een rol waar je in kruipt en er zal ongetwijfeld nog veel te leren zijn maar tot nu toe heb ik het er aardig van afgebracht vind ik zelf.
Mijn eerste klant is inmiddels al een tijdje geleden en ondertussen zijn er al heel wat champagneflessen soldaat gemaakt aan de badrand met heren van verschillende leeftijden en achtergronden .
Het is voor mij niet mogelijk om dagelijks te schrijven en bij het teruglezen van bovenstaande betrap ik mijzelf op een fladderend tijdsbeeld maar geloof me, zo heb ik het ook beleefd.
De dagen, of misschien beter de nachten hangen vrij onsamenhangend aan elkaar en sommige beelden blijven perfect achter in mijn brein terwijl sommige anderen ineens als een duveltje uit een doosje voorbij komen flitsen. Dat kan zomaar gebeuren terwijl ik bij de kassa mijn boodschappen in sta te laden.
Eén geweldige bijkomstigheid, of ik me nou goed, minder goed, of helemaal niet goed voel in mijn nieuwe hoedanigheid, is het geld.
Het is heerlijk om lukraak van alles in je winkelwagentje te laten vallen zonder te kijken naar prijzen. Ik zal niet zeggen dat ik er mee smijt, zeker niet in mijn eigen omgeving natuurlijk, maar ik hoef me niet druk te maken en dat is heel fijn.
Ik heb me bedacht dat het mooiste van mijn nieuwe vak is dat ik hetgeen ik vandaag verkoop, morgen voor dezelfde prijs opnieuw aan kan bieden en
dat zie ik Albert Heijn nog niet zo gauw doen.

 

*-zie hoofdstuk 1 http://www.xead.nl/1-dagboek-van-een-hoer

vervolg: http://www.xead.nl/2-dagboek-van-een-hoer-3

 

© madamex

28/09/2012 12:07

Reacties (21) 

Voordat je kunt reageren moet je aangemeld zijn. Login of maak een gratis account aan.
03/07/2012 11:28
Ik weet niet of ik het zou kunnen. Maar misschien als je jezelf goed kunt afsluiten voor bepaalde "gevoelens." Dan blijft het tenslotte gewoon werk. Respect en duim.
03/07/2012 11:25
Nog steeds ben ik op óntdekkingsreis hier op Xead..en kwam jou tegen!
Respect..dat is het enigste woord wat ik kan zeggen over jou openheid..en ik denk..of weet het mischien wel zeker..als ik als Vrouw ter wereld was gekomen..had ik zeer waarschijnlijk voor het zelfde gekozen!
Mooi en open verhaal..duim en fan er bij...
03/07/2012 10:37
Ik zou een boek uitgeven als ik jou was...maar misschien heb je dat al gedaan en heb ik iets gemist...
03/07/2012 09:15
blijft spannend, en ik heb enorm veel respect voor wat je doet, ik zou het niet kunnen.
ik blijf je volgen.
03/07/2012 09:09
Een oprecht verhaal
03/07/2012 09:00
Heel goed beschreven, door jou artikelen kunnen we een beetje meelopen.
03/07/2012 08:59
Geschreven met de nodige humor en zelfspot; heerlijk.
Kweet niet of het nu autobio of verzonnen is, maar het klinkt aangenaam realistisch...
Momenteel ben ik zwaar verliefd op een voormalige werkneemster van Yummie (een beantwoordde liefde, gelukkig)en ze heeft anekdotes. Niet te filmen. Dit verhaal staat stevig genoeg zonder plaatjes, maar van mij mag je het wel een beetje opleuken. xmau