Vroeger bestond er een echte held, met wonderlijk sterke benen , wat liep en jaagde deze door het veld, als een hert op zijn snelle tenen, geen mens of dier was hem gelijk, in de gangen van zijn rijk, was niemand van zijn geslacht, edelmoedig in zijn kracht, maar ach ja zoals het komt, jaloersheid spit de beste grond er kwam een...

Warmte kan ons ringeloren onder de hete zonne gloren smelt het haantje op de toren en het kafje van het koren waar is toch het wijze wonder dat de hitte houd eronder wat de vlamme doden kan uit de gouden hemelpan niemand is er van de mensen de de zonne kan uit plenzen er is geen hand of voet die wel warmte kan zetten buiten spel...

Warmte kan ons ringeloren onder de hete zonne gloren smelt het haantje op de toren en het kafje van het koren waar is toch het wijze wonder dat de hitte houd eronder wat de vlamme doden kan uit de gouden hemelpan niemand is er van de mensen de de zonne kan uit plenzen er is geen hand of voet die wel warmte kan zetten buiten spel...

moment Stille woorden dringen diep,in het hart van menig typ , maar luide taal dat maakt kabaal , en schaad zo vaak wel het moraal, stilte kan tot denken stemmen, aan wijzer lessen laten wennen, spiegels die niet beslagen zijn, zijn de beste voor groot en klein, waarom langer nog geaarzelt, voor een beeld dat leugens bazelt, waa...

De schoonheid van het gewone ... kijk bijvoorbeeld naar een jong klein paprika plantje, hoe sterk zijn niet de stengeldelen die de kracht van de wortel verraad. De mooie glans maakt de goede smaak van moeder natuur kenbaar. vergeleken met mensen zoals wij kunnen wij leren ,dat vette vruchten graag dicht bij de stengels blijven h...

gewone woorden ,geven adem, aan harten zonder snik of traan, licht boven gesloten bladen, laat de bloemknop open gaan. gewone woorden bieden rust bij zwaar getroffen harten, stille klanken onbewust, verdoven luide smarten. gewone woorden dwalen ver door het heelal van pijn zij behoeven dan ook niet per- see van gouden zin te zij...

Rampen Er is verdriet dat niemand peilen kan, dat handen stil maakt ,tongen vleugellam. Waar de ogen blinken uit geheime bronnen, sterven woorden af, als leven loze zonnen. Er zijn sikkels in de nacht, die al de sterren doden, als met een geheim zwaard geslacht, de horizon kleurt rode. Voor tranen die uit de ogen wellen,bestaat ...

Pril geluk ,verslagen stemmen ,dode hemels zonder klank nooit meer de vogel zingt zijn blijde lied,boven alles uit de wolken huilen , de zeeen kruipen beschaamd weg onder hun zilveren dekens ,liggen miljarden tranen uit de smelt kroes van de gestorven lach vaart de hoop met geblinde ogen ,naar de wachtende zijde van het wentelen...

Een zoen verloren ,als de zee,tussen het gebroken graan doorbloeid leven ,nu geknakt met opgebolde golven van verdriet vader tijd doortroffen in het hart, steigerend van pijn tijdloze lege blikken uit kamers zonder goud een zoen verloren ,uit op gelopen spanning ,van een ware amenloze oorlogs fout. en uit de diepte zegt niets al...