Omdat mijn woorden niet toereikend zijn. Klinken klanken vanuit eenzaamheid en pijn. Ik wil je verstaan, verward is jouw praten. Vaak heb je mijn onmacht in de gaten. Soms botsen mijn woorden, met jou kreten. Maar ik ben bij je, zal je niet vergeten. Terwijl jij steeds hetzelfde doet en zegt, blijft je gezicht eerlijk, helder en...